woensdag 29 april 2009

Ett Hål i mitt hjärta (a Hole in my Heart)

ThorgalMatige film. Zitten een paar goede punten aan, maar voornamelijk niet goed te noemen
De laatste film uit de box van Lukas Moodysson, is een vreemde eend in de bijt...

Toen Claudia en ik de dvd inlegde, begrepen we na 5 minuten al wat er gebeurde : eerst dachten we nog dat de DVD beschadigd was, maar al snel bleek dat de ruis, het lawaai, het gekras,...integraal deel uitmaakte van de "filmbelevenis". En toen de film dan na 10 minuten eindelijk in actie schoot, bleek het onvervalste porno te zijn. Maar dan porno waar je niet van opgewonden geraakt. We hebben de film dan ook maar netjes uit de speler gehaald, en wat anders ingelegd.

En een paar dagen later begon ik nieuwsgierig te worden. De drie andere films van Moodysson behoren tot mijn top 50 allertijden...wat loopt er mis met deze laatste film ? Ligt het aan mij, of is Moodysson gek geworden?
Ik besloot dus hem nog 1 kans te geven, en de film volledig uit te kijken, hoe slecht dan ook.

En wilt u nu weten wat er gebeurde ? Ik zou het een mooi verhaal gevonden hebben als ik nu kon zeggen dat ik hem de tweede keer een echt meesterwerk vond...helaas, driewerf helaas...het was geen gemakkelijke film om uit te kijken. Er wordt op los geneukt, gekotst, uit toilettes gedronken, gevloekt, gevochten, geschreeuwd, gespuugd, geslachtsoperaties getoond,...het was niet makkelijk om dat allemaal te bolwerken.
Maar tussen al dat vuil en verderf, was er ook een sprankeltje hoop, enkele momenten van tederheid en berusting. En dat sprankeltje hoop, beste mensen, maakt heel veel goed.

Ga deze film dan ook alleen maar zien als u klaar bent om alle remmen los te laten. Het is een moeilijke film, niet alleen vanwege de inhoud maar misschien nog meer vanwege de manier van filmen. Kom niet klagen als u hem niet mooi vond, u bent gewaarschuwd !


Filmaffinity
Weetjes

A Hole in My Heart is een film met een uitroepteken. Een boze, radicale film, waarin slechts zeer beperkt plaats is voor de van Moodysson bekende verlossende glimlach. De film betekende voor Moodysson ook een terugkeer naar de basis, na een serie steeds duurdere producties. Moodysson deed een deel van het camerawerk zelf, en werkte met een zeer kleine crew. De claustrofobische setting is een appartement in een Zweedse buitenwijk waar een vader en zijn tienerzoon samenleven. De verlegen zoon luistert vooral naar industriële muziek in zijn afgesloten kamer. De vader ziet heil in het produceren van digitale amateur-porno met in de sterrollen zichzelf, zijn vriend Geko, en Tess, een jonge vrouw die naar eigen zeggen al sinds haar twaalfde droomt van een pornobestaan, en zich daartoe heeft laten uitrusten middels plastische chirurgie. In de loop van een aantal dagen degenereren de verhoudingen in het appartement. Moodysson heeft zijn hele filmische kunnen in de strijd geworpen in een even overtuigende als pessimistische aanval op de perverterende kracht van de camera en de groteske hedendaagse pornografische conventies, een aanval die pars pro toto op de gehele westerse beschaving gericht lijkt. 'Ik had medelijden met de nepkut. Het was een levend iets geworden, het voelde alsof we het misbruikt hadden - ook al was het van plastic en hadden we het gekocht voor 3000 kronen in een pornoshop in Göteborg', aldus Moodysson in een begeleidend interview

Geen opmerkingen:

Een reactie posten