maandag 8 juni 2009

The Heartbreak Kid

ThorgalRedelijke film, kan er gewoon meedoor. Je zou er niet voor naar de Bioscoop gaan maar gewoon thuis op de bank voor de tv bekijken
Een doordeweekse komedie door een doordeweekse komiek. Vroeger kon ik nog hardop lachen met Ben Stiller in films zoals Something About Marry en Meet the Parents/Fockers. Maar de laatste tijd gaat het bergaf. Deze nieuwe film is ok, hij is niet echt storend en soms wel grappig, maar ik zou je aanraden deze te huren als het een keertje regent en je hebt niets beters te doen. Liefhebbers van het romantisch-komische genre zullen dit misschien wel meer waarderen.

Ben Stiller speelt een man die nogal overhaast trouwt met een jonge vrouw waarvan hij denkt dat ze perfect bij hem past. Tijdens de huwelijksreis blijkt ze echter een nachtmerrie te zijn. Dan ontmoet hij een andere vrouw die wel eens echt zijn ‘soulmate’ zou kunnen zijn....

Paranoid Park

ThorgalRedelijke film, kan er gewoon meedoor. Je zou er niet voor naar de Bioscoop gaan maar gewoon thuis op de bank voor de tv bekijken
Paranoid Park is de nieuwste Gus Van Sant, een regisseur die naast hele knappe films (My Own Private Idaho, Good Will Hunting) ook een paar gedrochten (Last Days) en vreemde experimenten heeft gemaakt. Tot de vreemde experimenten reken ik Gerry (over 2 mannen genaamd Gerry die door de woestijn lopen), Elephant (over de shootings in Columbine) en Psycho (een identieke remake van Hitchcock's Psycho in kleur). Paranoid Park ligt een beetje tussen de twee, en ik vrees dat hij daardoor niet veel mensen gelukkig zal maken. Want enerzijds is hij zo onhollywoods dat het publiek van Good Will Hunting zal afhaken, en anderzijds is de film te conventioneel om een erg cinefiel publiek aan te trekken. Ik bleef eerlijk gezegd ook een beetje op mijn honger zitten. Hij probeert ons hier te laten kijken in de geest van een jonge skateboarder, maar de dromerige beelden geven niet echt veel prijs. Zeker geen storende film, maar grootste cinema is het ook niet. Een gemiste kans om een nieuwe "Kids" of "Ken Park" te maken.

zondag 7 juni 2009

Planet Terror

ThorgalGewoon een goede film, die het gewoon net niet heeft. Leuk om te zien! Geen grote ergenissen ofzo
Het is Zombietijd in de bioscoop : 28 weeks later, The Invasion, Shaun of the Dead, en nu dus Planet Terror. Normaal was deze film bedoeld als het tweede deel van Grindhouse: Death Proof, maar om commerciële redenen werden ze apart uitgebracht. De film begint fantastisch met een vals voorstukje voor een B-movie genaamd Machete. Puur camp, echt de moeite waard. En dan begint de echte film en het is gewoon over-the-top fun. Van barbecue saus gemaakte zombieprut tot geamputeerde striptease danseressen met ingebouwde machinegeweren. Ik nomineer deze film (samen met Shoot'm'up tot 'superfun' film van het jaar.

In Planet Terror wordt het doktersechtpaar William en Dakota Block tijdens hun nachtdienst overspoeld met dorpelingen die onder de rottende zweren zitten en een verdacht lege blik in hun ogen hebben. Onder de gewonden is Cherry, een stripper wiens been van haar lichaam werd gescheurd tijdens een gewelddadige overval. Wray, haar voormalige wederhelft, staat aan haar zijde en waakt over haar als een havik. Cherry is dan wel gehavend, ze is nog lang niet uitgedanst. Wanneer de gewonden transformeren in furieuze aanvalsmachines, leiden Cherry en Wray een team van toevallige strijders de nacht in. Onvermijdelijk stormen ze af op het noodlot waarbij miljoenen mensen besmet zullen worden, talloze doden zullen vallen en een kleine groep gelukkigen zich een weg moet vechten naar de laatste veilige plek in Planet Terror....

Beowulf

ThorgalSlechte film, met wat meer pluspuntjes of dingen die je wel interesseerden. Zoals misschien het onderwerp
Ik hoorde dat er twee versies bestaan van 'Beowulf'. Een 3D-film die echt de moeite waard zou zijn, en dan een 'normale' versie die ik zag. Over de normale versie kan ik kort zijn: niet de moeite om uit je zetel te komen. Het lijkt de hele tijd alsof je naar die tussenstukjes zit te kijken die je krijgt als je een game speelt zoals Ages of Empires. Houterige mannetjes die wat rondlopen en waarvan je merkt dat het allemaal zo fake is als de pest.
En wat het enige hoogtepunt zou moeten zijn (angelina jolie die naakt uit het water komt) is zo onrealistisch en stom dat je daar ook al niet voor uit bed moet komen. Ik geef anderhalve ster omdat het verhaal niet echt slecht is en omdat het moedig was om zo'n film te maken.


In het tijdperk van de helden verslaat de machtige krijger Beowulf de demon Grendel en haalt zich zo de toorn van diens monsterlijke, maar verleidelijke moeder op de hals. Een conflict dat een koning verandert in een legende....

zaterdag 6 juni 2009

Lions for Lambs

ThorgalRedelijke film, kan er gewoon meedoor. Je zou er niet voor naar de Bioscoop gaan maar gewoon thuis op de bank voor de tv bekijken
Met 'Lions for Lambs' heb ik gemengde gevoelens. Hij probeert een objectief beeld te geven van de situatie in Afghanistan en de manier waarop politiek Amerika daarmee omgaat, maar ik vrees dat hij zijn doel een beetje voorbijstreeft. Heel wat mensen die hem zagen, vonden het een pleidooi voor hardere actie in Afghanistan, terwijl ik het net het omgekeerde vond. Een duidelijk bewijs dat de "objectieve" standpunten zo tegenstrijdig zijn dan de film zowel als kritiek en als propaganda kan beschouwd worden. Filmtechnisch was hij ok, maar niets schokkends. Een doordeweekse film met goede vertolkingen, enkele zwakke momenten en verder geen echt storende dingen. Als je hem niet ziet, heb je niets gemist.

[video:youtube:n_V6ulwA0KE]
Het intense verhaal van diverse personen die verwikkeld zijn geraakt in de oorlog in Afganistan: Een senator probeert zijn strategie om te oorlog te winnen te ‘verkopen’ aan een nieuwsjournalist van een belangrijk internationaal netwerk; Een idealistische professor wil één van zijn beste studenten ervan te overtuigen dat hij een andere richting moet kiezen in het leven; En twee jonge mannen, die zich aangemeld hebben bij het Amerikaanse leger om hun leven zinvoller te maken, vechten voor hun leven in Afghanistan....

Bananas

ThorgalRedelijke film, kan er gewoon meedoor. Je zou er niet voor naar de Bioscoop gaan maar gewoon thuis op de bank voor de tv bekijken
Een grappige Woody Allen die eigenlijk een aantal sketches toe één film probeert te verweven. Helaas merk je dat het allemaal sketches zijn en de humor is ook een beetje verouderd. Toch nog enkele hoogtepunten (Sylvester Stallone bijvoorbeeld in zijn eerste bijrol) en voor Woody fans zeker te pruimen
Filmaffinity - Weetjes op IMDb

Fielding Mellish (een tester van verbruiksgoederen) wordt verliefd op Nancy (een politiek activiste). Nancy wil liever iemand met leiderschap en als Fielding per toeval President wordt van een bananenrepubliek, lijkt alles koek en ei.

vrijdag 5 juni 2009

We Own the Night

ThorgalGewoon een goede film, die het gewoon net niet heeft. Leuk om te zien! Geen grote ergenissen ofzo
>Het is opvallend hoe in Hollywood heel wat gelijkaardige films tegelijkertijd uitkomen. Nu is het bijvoorbeeld de "Russische Maffia" tijd. We zijn met een groepje van 8 deze film gaan zien, en iedereen was onder de indruk over de manier waarop dit verhaal langzaam maar op een degelijke manier uit de doeken werd gedaan. Een sterk verhaal met goede vertolkingen van alle acteurs. Een aanrader als je het niet erg vindt dat de actie wat op de achtergrond blijft maar het drama kan waarderen.

[video:youtube:R9u_Fjl9uPk]
New York, 1988: Een nieuwe drug veroverde de wereldstad en veroorzaakt de meest gewelddadige en beangstigende misdaadgolf in tijden. De politie - onderbemand en onderbewapend als ze is door de nieuwe misdaadwetgeving - schuift gemiddeld zo’n twee keer per maand aan bij de begrafenis van een politieman. Er dreigt een massale oorlog, die schuldigen en onschuldigen neer zal maaien. Bobby Green, manager van een Russische nachtclub in Brighton Beach, zit tussen twee vuren. Bij zijn klanten zitten gangsters als Vadim Nezhinski. Bobby houdt zich afzijdig, wil niet betrokken worden. Ondanks zijn hedonistische en amoureuze levensstijl, is hij trouw aan zijn vriendin Amada. Hij heeft ambities om zijn eigen club te openen en Brooklyn te ontgroeien. Maar Bobby heeft een geheim dat hij angstvallig bewaart. Zijn broer is politieluitenant Joseph Grusinsky. Die stapte in de voetsporen van zijn vader, de legendarische Deputy Chief Burt Grusinsky. Bobby’s relatie met zijn vader en broer loopt al stroef, maar wordt echt op de proef gesteld als Burt zijn zoon waarschuwt dat er een oorlog woedt in de stad, en hem dwingt partij te kiezen..

No(r)Way of Life

ThorgalLeuke film, (nog) geen herzien beurt waard maar er zitten al redelijk veel leuke pluspuntjes in
Een vreemde film, deze No(r)Way of Life. Toen ik de affiche zag, dacht ik dat het een documentaire zou zijn, maar was aangenaam verrast door de vreemde benadering die deze film heeft. Verwacht geen flitsende actie, logica, schitterende vertolkingen of prachtige soundtrack. Je krijgt in een vreemde, kafkaïeske sfeer, een film die langzaam naar een hoogtepunt gaat om dan weer met een anticlimax te eindigen waar hij begonnen is. Heel vreemd, maar toch interessant.

[video:youtube:dsR8CSZmkqY]
Een bus rijdt in een desolaat landschap en stopt voor een bouwvallig huis. De een beetje verwaarloosde veertiger Andreas stapt uit en wordt door een vriendelijke man ontvangen die hem naar een stad brengt. Hij krijgt een appartement, een mooi kostuum, een respectabele job, kort daarna een pracht van een vrouw en alle bewoners van de stad zijn opgewekt en zeer vriendelijk. Toch voelt Andreas zich niet thuis in deze veel te perfecte emotieloze wereld. De mensen lijken uitgeblust, het voedsel heeft geen smaak en van de alcohol wordt hij niet dronken... Andreas probeert te ontsnappen maar vindt geen uitweg.

donderdag 4 juni 2009

I am Legend

ThorgalLeuke film, (nog) geen herzien beurt waard maar er zitten al redelijk veel leuke pluspuntjes in
En opnieuw de zoveelste zombiefilm. Mensen die de trailer hebben gezien zullen erg verbaasd kijken als ze de nieuwste Will Smith film zien, want de trailer legt de nadruk op de laatste mens op deze aarde na een catastrofe...maar van de zombies geen spoor. Het is dus wel degelijk een horrorfilm vermomd als science-fiction film. U weest gewaarschuwd. Goede punten scoort deze film vanwege de vormgeving en het onbehaaglijk gevoel dat hij creëert. Slechte punten eerder vanwege het lineaire verhaal, de ongeloofwaardige actiemomenten en het 'been-there, done-that" gevoel.
IMDb
Cinenews


Robert Neville is een briljant wetenschapper, maar zelfs hij kon het verschrikkelijke, onstuitbare, ongeneeslijke en door de mens gemaakte virus niet bedwingen. Neville is vreemd genoeg immuun en is nu de laatste menselijke overlever in wat overblijft van New York City en misschien wel in de hele wereld. Drie jaar lang stuurde Neville elke dag trouw radioberichten in de hoop ergens daarbuiten andere overlevenden te vinden. Hij is echter niet alleen. Gemuteerde slachtoffers van de plaag - de Geïnfecteerden - liggen op de loer in de schaduw... volgen Nevilles doen en laten... wachten geduldig tot hij een fatale fout maakt. Neville is wellicht de laatste en beste hoop voor de mensheid. Hij wordt gedreven door een enkele missie: een manier vinden om de effecten van het virus om te keren met behulp van zijn eigen immune bloed. Maar hij weet dat hij in de minderheid is... en dat zijn tijd bijna op is.

Elizabeth - The Golden Age

ThorgalLeuke film, (nog) geen herzien beurt waard maar er zitten al redelijk veel leuke pluspuntjes in
Snurk snurk. De eerste "Elizabeth" vond ik een keigoed filmpje. En nu is er dus een vervolg met dezelfde acteurs, dezelfde regisseur, dezelfde muziek...en héél wat minder interessant. Waaraan het ligt? Ik heb er de afgelopen dagen met heel wat mensen over gepraat, en de volgende redenen kwamen steeds weer naar voren:
- historisch heel wat minder correct dan het eerste deel
- de Engelsen/Protestanten zijn de goede, de Spanjaarden/katholieken de slechte (zwart-wit portret)
- het was de Gouden tijd van Engeland, maar het enige noemenswaardige dat er toen volgens de film gebeurde was een kus tussen Raleigh en Elizabeth, en de vernietiging van de Armada
- de bombastische stijl, de bombastische muziek, de bombastische vertolkingen
IMDb
Cinenews

[video:youtube:sFojixOc8Hc]
In "The Golden Age" wordt koningin Elizabeth I geconfronteerd met de jacht op haar troon en verraad in haar familie. Elizabeth beseft dat het religieuze en politieke klimaat aan het veranderen is in de late zestiende eeuw en haar heerschappij wordt openlijk op de proef gesteld door de Spaanse koning Filips II
Terwijl Elizabeth zich opmaakt voor de oorlog om haar koninkrijk te verdedigen, worstelt ze met haar gevoelens voor Raleigh en haar oude, koninklijke verplichtingen. Maar Raleigh is onbereikbaar voor haar, aangezien ze heeft gezworen haar lichaam en ziel aan haar land te geven. Ze kan en wil haar hart niet volgen en moedigt haar favoriete hofdame, Bess (Abbie Cornish), aan om zich met Raleigh te bevrienden om hem zo in haar nabijheid te houden. Dit heeft wel tot gevolg dat ze moet toekijken hoe de vertrouwelijkheid tussen Bess en Raleigh groeit.

woensdag 3 juni 2009

Cassandra's Dream

ThorgalLeuke film, (nog) geen herzien beurt waard maar er zitten al redelijk veel leuke pluspuntjes in
Cassandra's Dream is een Griekse tragedie van de bovenste plank, wat betekent dat het plot nogal wat gaten vertoont maar alles lijdt tot een katharsis voor de personages. Niet bang zijn, de film is een stuk eenvoudiger dan een echte Griekse tragedie, en op het einde wacht iedereen op een twist die er maar niet wil komen. Dat was een teleurstelling voor mij, maar Griekse tragedies hebben nu eenmaal een duidelijke lijn en daar wordt hier niet van afgeweken. Je weet hoe het zal aflopen en als het dan ook écht zo afloopt ben je natuurlijk een beetje triest.
De acteerprestaties waren niet echt goed te noemen, maar wel degelijk en consequent.
Muziek was briljant (maar ik ben een grote Philip Glass-fan).
Kortom : een leuk filmpje, niets storends maar niets wat je nog niet gezien hebt. En soms een klein beetje te traag.
Cinenews

Een nieuwe Woody Allen is altijd een belevenis. En zoals de wetten der natuur bevelen is het opnieuw een tragedie ZONDER Woody in de hoofdrol. Kijk maar eens naar zijn laatste films: Eerst is er altijd een film zonder Woody (tragedie) en dan eentje met hem (comedie)
Enkele voorbeelden : Anything Else, gevolgd door Melinda and Melinda, Match Point (met de twist op het einde die je in je zetel nagelt) gevolgd door Scoop en nu Cassandra's Dream.

[video:youtube:9iEQdTFb2Rw]
Het leven van twee Cockney broers (Colin Farrell en Ewan McGregor), verandert ingrijpend als ze in aanraking komen met een jonge gelukzoekster. Een van hen valt voor deze dame, en die maakt daar vervolgens gebruik van door beide broers in de criminaliteit te slepen en ze tegen elkaar uit te spelen.

I'm Not There

ThorgalGewoon een goede film, die het gewoon net niet heeft. Leuk om te zien! Geen grote ergenissen ofzo
Als je geen Bob Dylan kenner bent, dan is I'm not There een moeilijke film. Een film over Bob Dylan waarin de naam "Bob Dylan" geen enkele keer valt, waar je hem ook niet ziet en waar zijn rol gespeeld wordt door 6 verschillende acteurs (waaronder 1 vrouw en 1 klein zwart jongetje). Een gekke film zou je denken, maar een film die echt wel werkt. Het is een vorm van poëzie, het toont de verschillende (en vaak tegenstrijdige) gezichten van Bob Dylan door middel van deze 6 totaal verschilllende acteurs: Bob Dylan als protestzanger, als verrader, als poeëet, als outlaw, als acteur en als laatste als leugenaar en bedrieger.
Ik vond het een hele sterke en moedige film, met enkele ongelooflijke prestaties (Cate Blanchett is ronduit schitterend als de 'verrader' en lijkt het meest op de Bob Dylan die we allemaal kennen.
Maar als je niet weet wie Bob Dylan is, pas dan op als je deze film bekijkt, want het zou kunnen dat je niet goed weet waar je naar aan het kijken bent. Of ga alleen maar voor de muziek en de prachtige beelden.
Cinenews

[video:youtube:CZGseissqX8]
'M NOT THERE is een reis doorheen de levens van Bob Dylan. Zes acteurs incarneren Bob Dylan als een kaleidoscoop van wisselende personages : Dylan als dichter, profeet, gangster, bedrieger, acteur, martelaar en "Born Again".
Ze vormen samen een portret van een niet te vatten Amerikaanse icoon.

dinsdag 2 juni 2009

Saw IV

ThorgalMatige film. Zitten een paar goede punten aan, maar voornamelijk niet goed te noemen
Dit is waarschijnlijk de gemakkelijkste filmbespreking die ik ooit mocht afleveren. Gewoon een copy-paste van mijn vorige (voor SAW III). De eerste twee SAW films kregen van mij 3 sterren, de derde was minder sterk dus kreeg jij een half sterretje minder. En ik had gedacht dat het bij 3 films zou blijven, maar dat is buiten de boekhouder van de regisseur gerekend die vond dat er dit jaar ook wat geld in het laatje moest komen. Er is dus een nieuwe 'jigsaw' en ik kan je nu al verklappen dat er zeker een vijfde deel komt.
Voor de liefhebbers: het is nog altijd een ziek filmpje, geen aanrader voor mensen die niet tegen een hoop bloed kunnen of afgezaagde ledematen. De puzzels zijn niet meer zo inventief en soms zelfs echt wel vervelend, dus gaat er ook nu weer een half sterretje af. Benieuwd of ik ooit eens nul sterren zal mogen geven :)

[video:youtube:aIbShwaxLVE ]
Na de dood van inspectrice Kerry zetten twee doorgewinterde FBI-agenten hun schouders onder het onderzoek. Samen met detective Hoffman proberen ze de macabere puzzels van Jigsaw op te lossen. Maar dan wordt commandant Rigg ontvoerd en meegesleurd in de perverse spelletjes van de psychopaat. Hij heeft negentig minuten om enkele valstrikken op te lossen en een oude vriend te redden. Ondertussen ontdekken Hoffman en zijn twee assistenten enkele lichamen en aanwijzingen die hen naar de ex-vrouw van de Killer zullen leiden. Het ware verhaal dat achter de koelbloedige moordenaar schuilt, zal stukje bij beetje onthuld worden, evenals zijn sinistere plannen in het verleden, heden...en de toekomst.

Good Luck Chuck

ThorgalSlechte film, met wat meer pluspuntjes of dingen die je wel interesseerden. Zoals misschien het onderwerp
Dat dit soort komedies niet echt mijn stijl zijn, mag gerust geweten worden. Maar ik heb geprobeerd om zo objectief mogelijk deze film te bekijken. Dingen zoals "Something about Mary" vind ik wel goed (in hun genre) en doen me dan ook luidop lachen. Maar wat ik in Good Luck Chuck zag was van een bedroevende kwaliteit. Als ik 2 à 3 keer gelachen heb, dan zal het veel zijn, en aan de reacties in de zaal was ik blijkbaar niet de enige.
Dat het verhaal ongeloofwaardig is en futiel, dat vond ik nog niet zo erg.
Dat de humor platvloers, clichématig en typisch Amerikaans was, dat had ik ook wel verwacht
Dat de meeste acteurs onbekend (voor mij dan toch) en niet overtuigend waren, dat viel me dan wel weer tegen.
Maar dat de hoofdrolspeler (Dane Cook) zo een flauwe, ongrappige, oninteressante vertolking gaf, waardoor je helemaal geen voeling had met hem, dat stoorde mij zo erg dat ik de film niet meer kon smaken...met de lage score als gevolg.
Sorry Dane, good luck next time...

[video:youtube:aEg4GQK5k7w]
Het begon allemaal toen Charlie Logan 10 jaar was. Charlie brak de hoofdregels van het spelletje “spin the bottle”, toen hij weigerde een gek gothic meisje te kussen – waarop zij een vloek op hem wierp. Nu, 25 jaar later, is Charlie en succesrijk tandarts…en nog altijd vervloekt. Terwijl zijn beste vriend Stu, een plastisch chirurg, zoveel mogelijk van zijn patiënten probeert te versieren, lijkt Charlie het juiste meisje maar niet te kunnen vinden. Erger nog, op het huwelijksfeest van een ex-vriendin ontdekt hij dat iedere vrouw met wie hij ooit geslapen heeft, de ware liefde gevonden heeft – met de eerste man die ze na hem leerde kennen. Voor hij het beseft, zorgt Charlies reputatie van “geluksamulet” ervoor dat vrouwen – van sexy vreemden tot zijn corpulente receptioniste – aanschuiven voor een vluggertje. Maar een leven met veel seks, maar geen liefde maakt dat Charlie eenzamer dan ooit is – tenminste, tot hij Cam ontmoet. Deze pinguïnspecialiste die ongevallen lijkt aan te trekken, is bijzonder knap, maar ook ongenaakbaar. Maar als een echte romance tussen hen ontluikt, beseft Charlie dat hij een middel moet vinden om zijn vloek te verbreken… voor het meisje van z’n dromen in de armen van de volgende kerel die ze ontmoet, valt.

maandag 1 juni 2009

Rendition


ThorgalLeuke, goede film. Waar je met plezier naar hebt gekeken. Hij mist net hetgene met de top.
Hoe gaan de USA om met hun gevangenen, met mogelijke terroristen, met oorlog. We konden het al een beetje volgen in Lions for Lambs en ook deze Rendition (wikipedia geeft meer uitleg over de 'Rendition-wet')geeft een flinke por aan 's mensen geweten. Er spelen zich 2 verhalen door elkaar af, maar pas op het einde komt de wel heel verrassende clou.
Cinenews

[video:youtube:IaK-HKIdv1E]
Douglas Freeman (Jake Gyllenhaal) is een analyst bij de CIA die zijn functie in vraag stelt nadat hij getuige is van de brutale en onorthodoxe ondervraging van de Egyptische Amerikaan Anwar El-Ibrahimi, die verdacht wordt van terroristische activiteiten. Anwar is een scheikundig ingenieur wiens familie geëmigreerd is naar Amerika toen hij nog een kleine jongen was. Zijn zwangere vrouw Isabella (Reese Witherspoon) doet ondertussen al het mogelijke om haar verdwenen man terug te vinden.

September

Thorgalals het echt moet, of als je echt van het genre houdt, als je niets beters bedenken kan.  Zeker het wachten tot ie op TV komt waard
Deze film kon me niet echt bekoren. Het is te zwaarmoedig, te pretentieus en te traag. Ik kan hem niet aanraden, en mensen die een allergie voor Woody Allen hebben moeten zeker deze film vermijden.
Filmaffinity - Weetjes op IMDb

De zomer loopt ten einde. In een gezellig huis in Vermont, bereidt een groep mensen zich voor op het einde van de vakantie. Als de stroom uit is gevallen vanwege het noodweer, wordt bij kaarslicht de sfeer ineens heel anders. De melancholische Lane (Mia Farrow), die het huis bewoont van haar moeder, vreest dat ze de liefde van Peter (Sam Waterston) zal verliezen. Deze laatste werd inderdaad verliefd op Stephanie (Dianne Wiest), Lanes vriendin, die op haar beurt begeerd wordt door Howard (Denholm Elliott), een oudere buurman.