dinsdag 31 maart 2009

Tillsammans (Together)

Thorgal4,5 sterren door Thorgal
De grappigste Zweedse film die ik ooit heb gezien.

Het is geen komedie in de strikte zin van het woord, want de film gaat over echtscheiding, gebroken huwelijken, anarchie,...en ABBA.
Maar iedereen die ook maar een beetje voeling heeft met het 'alternatieve' leven van hippies, anarchisten, macrobioten, feministen, Marxisten en ander fijn volk uit de jaren '70, zal niet ophouden met lachen. Dit is één van mijn favoriete films !

School of Rock

ThorgalLeuke film, (nog) geen herzien beurt waard maar er zitten al redelijk veel leuke pluspuntjes in
School of Rock (Rock Academy voor onze Franstalige lezers) maakt waar wat hij belooft : een avondje ontspanning voor de hele familie. Hoewel erg voorspelbaar, is hij beter dan ik had verwacht, en zitten er heel wat grappige momenten in. Vooral Jack Black is uitstekend in zijn rol (naar het schijnt is hij in het echt ook even gek als in de film). Opvallend was wel dat de hele zaal vol zat met kinderen (10 tot 14-jarigen), maar als je de korte inhoud leest, begrijp je vast wel waarom. De echte hoofdrollen zijn namelijk de kinderen, en hun interactie met de 'leraar' is hilarisch.

Ga dit ZEKER zien want : u houdt van ongecompliceerde humor, een plot die overbekend is maar toch verrast, goede muziek en u wil een happy end zonder sentimentaliteit.
Ga dit NIET zien indien : u uw hersenen eens goed wil pijnigen, u houdt van een film waarin iedereen sterft of u haat kinderen die slimmer zijn dan volwassenen.

Gitarist en berucht herrieschopper Dewey Finn is een anti-conformist in hart en nieren. Hij heeft voor niets en niemand respect en zweert alleen bij de macht van rock and roll. Hij krijgt een kick van stagedives en heeft een voorliefde voor solo's van twintig minuten. Dewey is vastbesloten zijn rockgroep naar de overwinning te loodsen op het komende Battle of the Bands festival... maar zijn eigen teamgenoten dumpen hem! Dewey is totaal uitgeteld en kwijnt weg in de flat, die hij deelt met Ned. Als hij een telefoonoproep bestemd voor zijn kamergenoot beantwoordt, aanvaardt hij zonder nadenken een job als vervangingsleerkracht in de prestigieuze Horace Green Elementary School. Het oerstrenge schoolhoofd Mullins houdt hem zeer nauw in de gaten, maar al heeft Dewey geen kaas gegeten van pedagogiek, wat hij wel goed kan is jonge mensen vertrouwen inboezemen. Als hij de leerlingen van het vijfde hoort musiceren, besluit hij deze talentvolle jongeren om te turnen tot een overdonderende rock band...

maandag 30 maart 2009

Nathalie

Thorgal4
Ik ben geen grote fan van de Franse cinema. Met enkele uitzonderingen (Truffaut, Tati, Lelouch)zijn het meestal flauwe comedies of saaie zedenschetsen die zichzelf te serieus nemen.
En nu heb ik me dan toch laten verleiden door Nathalie. Een uistekende Emanuelle Béart die zich laat aanwerven voor wel een heel vreemde missie : slapen met de echtgenoot van de vrouw die de rekening betaalt.
Verwacht geen vuurwerk of spitsvondige plotwendingen, maar voor een rustig en degelijk opgebouwd toneelstuk bent u wel aan het juiste adres.
Het is geen "liaison pornographique", maar toch viel hij in de smaak.

Ga dit zeker zien indien : u sinds uw 20ste verliefd bent op Emanuelle Béart of sinds uw 10de op Fanny Ardent. Of u wil kijken of het echt waar is dat Gérard Depardieu 25 kg is afgevallen. Of indien u houdt van ingetogen vertolkingen en goedgeschreven dialogen

Ga dit niet zien indien : u een allergische reactie krijgt van de Franse film. Of u wil een film waar minstens 1 keer geschoten wordt (met een pistool bedoel ik). Of indien uw partner u constant bedriegt...

Twee vrouwen. De éne is getrouwd, actief en burgerlijk. De andere is een prostituee in een nachtclub. Catherine betaalt Marlène om seks te hebben met haar man Bernard, die haar bedriegt. Catherine wil achteraf alle details van hun bijeenkomsten kennen... Catherine transformeert Marlène in Nathalie, degene die liegt en bedriegt. Het is hun geheim, hun verhaal.

Het verhaal: Ardant, een burgerlijke gynaecologe, ontdekt dat haar man af en toe een scheve schaats rijdt. De druk bezette zakenman maakt er zich van af door te zeggen dat het allemaal niets voorstelt, maar een gekwetste Ardant kan zich daar niet zomaar bij neerleggen en huurt een meisje uit een nachtclub in.

Onder de codenaam Nathalie, moet die prostituee haar wederhelft verleiden en daarna verslag uitbrengen van hun ontmoetingen. Het lijkt een banale driehoeksverhouding; maar met een niet klassieke aanpak. Het verhaal van de film focust op de verhouding tussen de bedrogen echtgenote en de minnares.

Inhoudelijk mag de film dan al niet om van achterover te vallen zijn, de erotiek van Fontaines Nathalie is dat wel. De film prikkelt de zinnen op meer dan een manier. Dat is des te sterker als je weet dat seksuele handelingen grotendeels buiten beeld blijven. Op een moment dat expliciete seks in film en reclame bijna meer norm is dan taboe, word je blijkbaar nog het meest geprikkeld door een film met weinig bloot en louter de suggestie van de liefdesdaad. De woorden waarmee Béart haar gestoei met Depardieu gedetailleerd rapporteert zijn zo goed gekozen en bovendien schijnbaar achteloos uitgesproken dat ze man en vrouw opwinden.

Lilya 4-ever


Thorgal4,5
Hele grauwe film die je met de neus op de werkelijkheid in het oostblok drukt.
Absoluut geen feelgood movie, maar het laat je nogmaals inzien hoe goed we hier wel niet hebben
De plaats van actie is trouwens Estland, waaruit nogmaals blijkt dat de ene plaats de andere niet is. Als je kijkt naar films zoals Rosetta en L'enfant, dan denk je misschien ook : "dit kan niet in België...maar het kan dus wel". Alleen zien we het niet, soms omdat we het niet willen zien, soms omdat we ons in andere kringen bevinden.

de film is zo sterk dat ik er amper woorden voor vind. Beschamend, schandalig, schokkend...en allemaal stuk voor stuk waar. Ik heb ooit een vriendin gehad die uit zo'n milieu is ontsnapt. Zij koos een andere weg dan Lilya. Ik kan gelukkig melden dat ze recent mama is geworden en het leven nu rooskleuriger is dan 10 jaar geleden.
Filmaffinity - Weetjes

De 16 jarige Lilya leeft in een smerige, arme achterbuurt ergens in de voormalige Sovjet Unie. Ze droomt van een beter leven. Haar moeder is met haar nieuwe vriend naar Amerika getrokken en Lilya wacht om haar te kunnen achterna reizen. Maar wanneer er geen brief en geen geld komt uit Amerika, begint Lilya te beseffen dat ze aan haar lot werd overgelaten. Ze wordt verplicht om in een kleine, vervallen flat in te trekken, zonder elekticiteit, zonder verwarming . Met een gebroken hart en zonder geld wordt Lilya op den duur wanhopig. Haar enige vriend is de 11 jarige Volodya, die soms op haar sofa mag blijven slapen. Ze trekken samen op en fantaseren samen om hun leven draaglijk te houden. Op een dag lijkt er opnieuw hoop in het leven van Lilya te komen wanneer ze verliefd wordt op Andrei. Hij vraagt of ze met hem naar Zweden wil verhuizen waar ze samen een nieuw leven kunnen opbouwen. De kleine Volodya is jaloers en achterdochtig, toch pakt Lilya haar spullen bijeen om te vertrekken.

Gothika

ThorgalLeuke film, (nog) geen herzien beurt waard maar er zitten al redelijk veel leuke pluspuntjes in
Ik had zin in een ouderwetse griezelfilm zonder tieners (dus geen 'Scream' of 'I know what you did last summer'-kloon). En ik heb met GOTHIKA waar voor mijn geld gekregen.
Ok, het verhaal is niet origineel (psychiater wordt psychopate) en de griezeleffecten waren heel cliché (pas op ! achter je !) maar ik heb na de film in het wegrijden toch lekker mijn autodeur goed gesloten en terwijl ik dit verslag schrijf, kijk ik angstig rond... een geslaagd filmpje dus ! :>

Dr. Miranda Grey werkt als psychologe onder leiding van haar man, de directeur van de psychiatrische afdeling van de vrouwengevangenis van Woodward. Ze behandelt er gevaarlijk gestoorde patiënten zoals Chloe, een charismatische moordenares wiens bekentenissen over satanische martelingen volgens de dokter voortspruiten uit een paranoïde geest. Maar Miranda's huwelijk en veilig bestaan komen plots in gevaar als een ontmoeting met een geheimzinnig meisje uitloopt op een nachtmerrie die alle verbeelding tart. Als Miranda wakker wordt na het verschrikkelijke incident, ontdekt ze dat haar man vermoord werd en dat alle bloederige sporen in haar richting wijzen. Ze zit nu opgesloten in Woodward samen met de patiënten die ze voordien met methodische afstandelijkheid behandelde. Haar enige herinnering van de nacht van de moord zijn fragmentarische beelden van het raadselachtige meisje en haar labiel gedrag en beweringen dat ze onschuldig is worden door haar vroegere collega's onder wie Dr. Pete Graham gezien als tekenen van steeds grotere waanzin. Zelf moet Miranda nu op haar instincten vertrouwen in plaats van feiten en gaandeweg begint ze te geloven dat ze bezeten is van een bovennatuurlijke macht die uit is op wraak...

zondag 22 maart 2009

Revolutionary Road

Deze film liet me eerlijk gezegd een beetje koud. Vroeger had ik het altijd moeilijk met films die over ruzies gingen en echtscheidingen en dat soort zaken, maar ik ben gelukkig wat opgegroeid en hou wel van een portie agressiviteit in het huwelijk (zolang het maar op het scherm is) en er zijn in deze film toch wel een paar sterke scènes die zo recht uit het leven gegrepen zijn, dat ik even vergat dat ik naar Leonardo en Kate zat te kijken. Helaas is de film te lang en had ik hier veel meer van verwacht.

Korte inhoud: Eind jaren vijftig, Amerika floreert. Frank en April Wheeler zijn jong, aantrekkelijk en veelbelovend stel. Ze hebben twee leuke kinderen en wonen in een welvarende buitenwijk ergens in Connecticut. Maar gelukkig, of zelfs maar tevreden zijn ze niet. Frank heeft een saaie kantoorbaan, April treurt om een gefnuikte carrière als actrice. Ze waren toch voorbestemd om anders te zijn, beter? In een uiterste poging aan hun gezapige burgerbestaan te ontsnappen besluiten ze naar Frankrijk te gaan. In Europa zullen hun bijzondere gaven zich wel kunnen ontwikkelen, ver van de oppervlakkige consumptie maatschappij die Amerika in hun ogen is. Hun relatie verzandt echter in eindeloos gekibbel en jaloezie, en een drama lijkt onafwendbaar.

Seven Pounds

3 sterren.

Ik vond het vooral jammer dat de oplossing eigenlijk al in de eerste 2 minuten wordt weggegeven. Als ze niet hadden verteld met wie Will Smith telefoneerde, en vooral niet WAAROM, dan zou ik deze film veel beter gesmaakt hebben. Eenmaal je weet hoe de vork in de steel zit, is het nog héél lang wachten tot de film afgerond wordt. Wel goede acteerprestaties, vooral van Rosaria Dawson en Woody Harrelson.



Korte inhoud: Het begint met een lijst van zeven namen: Ben Thomas, Holly Apelgren, Connie Tepos, George Ristuccia, Nicholas Adams, Ezra Turner en Emily Posa. Het enige dat ze gemeen hebben is dat ieder van hen op een keerpunt gekomen is en hulp nodig heeft, gaande van financiële tot geestelijke of ook medische hulp – en zonder dat zij het weten, heeft Ben ieder van hen uitgekozen om deel uit te maken van zijn plan waarmee hij zijn fouten wil goedmaken. Maar het is Emily Posa, een levenslustige hartpatiënte, die een spaak in het wiel steekt door het enige te doen dat Ben onmogelijk achtte – ze groeit dichter naar hem toe – en keert zijn kijk op de wereld en wat mogelijk is ondersteboven

zaterdag 21 maart 2009

Yes Man

Ik twijfel ergens tussen 3 en 3,5 sterren. Doe maar 3,5 omdat ik me goed geamuseerd heb, en de hele zaal blijkbaar ook. Jim Carrey is gewoon een goede acteur, al vind ik zijn humor niet altijd grappig. Maar hier zijn er toch enkele pareltjes van maffe humor die ik erg wist te waarderen.

Korte inhoud: Carl Allen is een man die zich inschrijft voor een zelfhulpprogramma dat gebaseerd is op één simpel principe: zeg ja op alles - en tegen iedereen. In het begin brengt de ontketende kracht van “ja” Carl's leven op fantastische en onverwachte paden, maar al snel ontdekt hij dat zich openstellen voor al deze oneindige mogelijkheden zijn nadelen kan hebben...

Largo Winch

3 sterren. Een echte "Eurofilm" waar verschillende locaties, talen en nationaliteiten elkaar in snel tempo opvolgen. Een kruising tussen James Bond, Jason Bourne en...Kuifje :)

Het probleem is echter dat de film enerzijds teveel wil zijn, en anderzijds niet genoeg geeft. Maar verveeld heb ik me niet.


De korte inhoud : De miljardair Nerio Winch wordt verdronken teruggevonden. Een uiterst verdachte moord, zeker als je weet dat het hier gaat om de oprichter en hoofdaandeelhouder van het grote en machtige bedrijf Groep W. Al snel vraagt iedereen zich af wie dit economisch imperium zal erven. Officieel had Nerio geen familie, maar hij had wel een goed verborgen geheim.: een zoon, Largo, die dertig jaar geleden werd geadopteerd door een weeshuis in Bosnië. Er is echter één probleem. Largo zit net in de gevangenis in zuid-Amerika en wordt er ten onrechte beschuldigd van drugshandel. Misschien maken de twee gebeurtenissen wel deel uit van een complot met als de doel de macht over de holding in handen te krijgen...

vrijdag 20 maart 2009

Max Payne

Jongens wat een slechte film. Sorry dat ik zo rechtuit ben, maar nadat ik meer dan 100 minuten gefolterd werd, heb ik wel het recht om mijn mening te zeggen. Deze film was een totale verspilling van tijd, geld en goede acteurs. De videogame waarop deze film gebaseerd is, vond ik uitstekend (en veel te kort), maar het is duidelijk dat een goed computerspel geen garantie is voor een goede film.

Het spel is overdreven gewelddadig, spannend, hard en angstaanjagend, maar deze film was niets van dit alles. Ja, er was heel wat geweld, maar zonder enige vorm van humor. En het enige angstaanjagende aan de film was de angst dat ik hem nog eens zou moeten zien.
Sorry, maar deze zou ik aan mij laten voorbijgaan als ik u was.

Max Payne is gebaseerd op het legendarische en succesvolle interactieve videospel, en vertelt het verhaal van een non-conformistische agent die vastbesloten is om de verantwoordelijken van een brutale moord op zijn familie en partner te vinden. Vastberaden op wraak, neemt zijn onderzoek hem op een verschrikkelijke trip naar de duistere onderwereld van New York. Terwijl het mysterie groeit, wordt Max gedwongen om te strijden tegen bovennatuurlijke vijanden, en komt hij te staan tegenover een ondenkbaar verraad.

The Bank Job

Dit is wat de Engelsen een "heist movie" noemen, het verhaal van een bankoverval. Ik hou van dit soort films. "The Inside Man", "The Great Train Robbery" en "Dog Day Afternoon" behoren tot mijn klassiekers. En deze film mag daar zeker bij staan, al is het geen echte "klassieker" in de normale betekenis van het woord. Daarvoor is hij toch niet speciaal genoeg.
Maar als je beseft dat dit gebaseerd is op een echt gebeurd verhaal, dan moet je toch even slikken. "Truth is stranger than fiction" wordt nogmaals bewezen.

Een heel onderhoudend filmpje dus, met goede acteurs, swingende muziek en Londen in de jaren '70 zoals we dat nog kennen van die oude films. De dialogen zijn ook uitstekend en je leeft echt mee met de hoofdpersonages. Wat wil je meer op een zaterdagavond?

In september 1971 groef een bende dieven een tunnel onder de Baker Street bank in Londen en ging er vandoor met drie miljoen pond aan juwelen en cash. Niemand werd ooit gearresteerd en de buit nooit teruggevonden. De hele zaak werd door de overheid in de doofpot gestopt en nu pas onthuld: een verhaal waarin blijkt dat de dieven niet de enige criminelen zijn en waar moord, een seksschandaal en de Koninklijke familie deel van uitmaakten.

DVD Post - Een Bespreking

Ik heb nu al enkele weken een DVDPost abonnement, en wil graag even mijn ervaringen delen.
Het principe is heel eenvoudig: DVDPost werkt zoals een videotheek, met een aantal bijkomende voor- en nadelen.

Stap 1. Je registreert je en kiest een abonnement. Ik koos voor het abonnement van 10 DVD's per maand à 26,95€ - dus ongeveer 2,70 € per DVD. De abonnementen beginnen bij 2 DVD's per maand en lopen tot maximaal 18 DVD's.

Stap 2. Je maakt een lijstje uit hun catalogus (heel uitgebreide catalogus met meer dan 17.500 titels. Ik zocht een paar obscure Deense films en die hadden ze allemaal op voorraad). Je geeft ook een prioriteit aan deze films, zodat DVDPost weet welke films eerst moeten gestuurd worden.

Stap 3. Je ontvangt de DVD's (per 2 of per 4 afhankelijk van je abonnement) en stuurt ze daarna gratis terug via een bijgeleverde enveloppe.

Stap 4. Als DVDPost de enveloppe ontvangt, sturen ze de volgende 2 of 4 DVD's.

Voordelen in vergelijking met een traditionele videotheek

  • U huurt zo veel DVD's als u wilt uit een uitgebreide catalogus (meer dan 8 keer zoveel keuze als in een traditionele videotheek)

  • U kan uw films nooit meer te laat inleveren, want u houdt uw DVD's zolang als u wil

  • U bestelt DVD's van om het even welke computer, u hoeft zich dus niet meer te verplaatsen

  • U kan de DVD-theek 24 op 24 uur raadplegen, 7 dagen op 7

  • Uw DVD's worden rechtstreeks aan huis geleverd en de levering is gratis

  • U kan toekomstige releases 2 tot 6 maanden op voorhand bestellen; DVDPost verzendt ze zodra ze beschikbaar zijn

  • Een intelligente zoekfunctie helpt u graag bij het selecteren van de juiste films. Andere hulpmiddelen zoals aanbevelingen vergemakkelijken de keuze begeleiden

  • U hoeft de DVD's niet terug te brengen naar een verre videotheek : de brievenbus in uw straat is goed genoeg

  • Op de site vindt u 150.000 beoordelingen en 20.000 kritieken van andere klanten


Nadelen in vergelijking met een traditionele videotheek

  • U bent afhankelijk van de post (slechte of laattijdige leveringen, staking,...)

  • Soms kan het nuttig zijn om in een videotheek iets meer persoonlijke bijstand te krijgen

  • Als u nu zin hebt in een filmpje, hoeft u maar naar de videotheek te gaan. Bij DVDPost moet u eerst wachten tot de film voorradig is en hem dan bestellen en dan wachten tot de Post hem levert

  • In een videotheek kiest u zelf uw films, bij DVDPost gaat dit aan de hand van wat voorradig is en wat in uw lijstje staat (en dan nog wordt het niet noodzakelijk in dezelfde volgorde als uw wensen verstuurd)

donderdag 19 maart 2009

Righteous Kill

Oh jongens, wat is er hier allemaal fout gegaan? Nadat Pacino en De Niro samen gespeeld hebben in 2 van de beste films ooit ('Heat' en 'The Godfather part 2'), leveren ze hier de ontgoocheling van het jaar. Een lichtjes saaie thriller, een zwak plot, ongeïnteresseerde acteurs, geen spanning en een erg voorspelbaar einde... Dat is alles wat er overblijft van hun goede intenties.
Het is duidelijk dat voornamelijk regisseur Jon Avnet de schuldige is (hij maakte ook de racistische thriller 'Red Corner' met Richard Gere). Maar toch, als je zo'n goede acteurs hebt, dan moet je hen wat meer geven dan een belegen script.

Dit is een gemiste gelegenheid, en eentje die hen waarschijnlijk heel duur zal komen te staan.

Twee ervaren New Yorkse rechercheurs (Al Pacino en Robert De Niro) proberen de link te leggen tussen een recent gepleegde moord en een zaak die ze jaren geleden hebben opgelost. Betekent dit dat er een seriemoordenaar vrij rond loopt? En hebben ze destijds de verkeerde man achter de tralies gezet?

How to Lose Friends and Alienate People

How to lose friends and alienate People

Simon Pegg heeft een eigen specifieke humor, heel droog en op en top Brits. Zijn vorige succesvolle film was 'Shaun of the Dead' en was een persiflage op George Romero's Zombie films. Deze keer pakt hij 'The Devil wears Prada' aan en levert een leuk filmpje dat helaas de hoge verwachtingen niet helemaal invult.
Sommige scenes zijn heel grappig, vooral wanneer de snobistische modewereld wordt aangepakt, maar andere momenten zijn niet zo geslaagd of zijn zo vergezocht dat je niet meer durft lachen.
Conclusie : als u van Britse humor houdt, zal u deze film waarschijnlijk wel smaken. Indien niet, dan wacht je beter tot deze een keertje op de televisie draait...

Sidney Young is een gedesillusioneerde intellectueel die werkt bij een klein tijdschrift. Omdat hij een hekel heeft aan het leven van de glamour en roem in Hollywood, wordt hij opgemerkt door een groter publiek, omdat hij hier juist stukken over schrijft. Al snel wordt hij aangenomen bij een groter tijdschrift, waar hij zichzelf alles behalve geliefd maakt.

Vicky Cristina Barcelona

ThorgalLeuke film, (nog) geen herzien beurt waard maar er zitten al redelijk veel leuke pluspuntjes in
Voor sommige critici kan Woody Allen niets goed meer doen. Ik begrijp deze mensen niet. Woody Allen levert jaarlijks een leuke, onderhoudende film af en het lijkt wel of critici niet kunnen wachten om de film af te breken. Als ze dat op objectieve wijze zouden doen, dan zou ik daar mee kunnen leven. Maar als ze beginnen met futiliteiten buiten proportie op te blazen om toch maar iets slechts over een film te schrijven, dan word ik echt wel kwaad.
Vooral de 'critici' van Zone02 zijn experten in het bespreken van films zonder enig greintje integriteit. Ze hielden niet van Cassandra's Dream. Ze haatten Match Point. En nu geven ze 1 ster aan Vicky Cristina Barcelona. Wel, ze weten niets over films :)

Het klopt wel dat Allen geen echte meesterwerken heeft afgeleverd sinds 1999 (The Sweet and Lowdown), maar wat hij aflevert is nog steeds 10 keer beter dan de doorsnee rommel die we over ons krijgen. Ik vond 'Match Point' een uitstekende film. Scoop was erg grappig. 'Cassandra's Dream' werkte voor mij uitstekend door de mix van tragedie en humor. En 'Vicky Cristina Barcelona' is een hele leuke lichte komedie.

'Vicky Cristina Barcelona' bevat enkele erg grappige momenten Penelope Cruz in overdrive bijvoorbeeld), mooie plaatjes van Barcelona, goed geacteerd en toffe muziek. Zeker geen meesterwerk, maar ik heb me op geen enkel moment gestoord en de tijd vloog verbazend goed vooruit :)

En voor de critici bij Zone02: als jullie vinden dat een saunabezoek met Yves Leterme en Didier Reynders opwindender is dan Penelope Cruz die Scarlet Johansson kust...dan is er toch iets mis met jullie seksuele fantasieën :)

Vicky (Rebecca Hall) en Cristina (Scarlett Johansson) zijn twee Amerikaanse vrouwen die de zomer in Barcelona doorbrengen. Daar ontmoeten ze een Spaanse schilder (Javier Bardem) en diens mooie, maar knettergekke ex-vrouw (Penélope Cruz). Samen raken ze verwikkeld in een romantisch avontuur dat voor sommige van hen een tragedie en voor andere een wonder is.

woensdag 18 maart 2009

Der Baader Meinhof Komplex

ThorgalLeuke film, (nog) geen herzien beurt waard maar er zitten al redelijk veel leuke pluspuntjes in
Dit is een film waar ik erg naar uit keek. Het verhaal van de Roten Armee Fraktion / Red Army Fraction (RAF), de bekendste terroristische organisatie die Duitsland kende na de 2de Wereldoorlog. Hier in België beter bekend onder de naam Baader-Meinhof, waren deze links-extremisten verantwoordelijk voor bomaanslagen, ontvoeringen, bankovervallen en moordaanslagen in de jaren '60 en '70.

School of Rock

ThorgalLeuke film, (nog) geen herzien beurt waard maar er zitten al redelijk veel leuke pluspuntjes in
School of Rock (Rock Academy voor onze Franstalige lezers) maakt waar wat hij belooft : een avondje ontspanning voor de hele familie. Hoewel erg voorspelbaar, is hij beter dan ik had verwacht, en zitten er heel wat grappige momenten in. Vooral Jack Black is uitstekend in zijn rol (naar het schijnt is hij in het echt ook even gek als in de film). Opvallend was wel dat de hele zaal vol zat met kinderen (10 tot 14-jarigen), maar als je de korte inhoud leest, begrijp je vast wel waarom. De echte hoofdrollen zijn namelijk de kinderen, en hun interactie met de 'leraar' is hilarisch.

Ga dit ZEKER zien want : u houdt van ongecompliceerde humor, een plot die overbekend is maar toch verrast, goede muziek en u wil een happy end zonder sentimentaliteit.
Ga dit NIET zien indien : u uw hersenen eens goed wil pijnigen, u houdt van een film waarin iedereen sterft of u haat kinderen die slimmer zijn dan volwassenen.

Gitarist en berucht herrieschopper Dewey Finn is een anti-conformist in hart en nieren. Hij heeft voor niets en niemand respect en zweert alleen bij de macht van rock and roll. Hij krijgt een kick van stagedives en heeft een voorliefde voor solo's van twintig minuten. Dewey is vastbesloten zijn rockgroep naar de overwinning te loodsen op het komende Battle of the Bands festival... maar zijn eigen teamgenoten dumpen hem! Dewey is totaal uitgeteld en kwijnt weg in de flat, die hij deelt met Ned. Als hij een telefoonoproep bestemd voor zijn kamergenoot beantwoordt, aanvaardt hij zonder nadenken een job als vervangingsleerkracht in de prestigieuze Horace Green Elementary School. Het oerstrenge schoolhoofd Mullins houdt hem zeer nauw in de gaten, maar al heeft Dewey geen kaas gegeten van pedagogiek, wat hij wel goed kan is jonge mensen vertrouwen inboezemen. Als hij de leerlingen van het vijfde hoort musiceren, besluit hij deze talentvolle jongeren om te turnen tot een overdonderende rock band...

Requiem for a Dream - a Review

ThorgalLeuke, goede film. Waar je met plezier naar hebt gekeken. Hij mist net hetgene met de top.
"Requiem For a Dream" is zonder twijfel één van de hardste films die ik tot nu toe zag (alleen Ken Park is nog straffer).
Het verhaal gaat als volgt : we volgen het leven van 4 drugsverslaafden in New York, moeder is verslaaf aan televisie, chocolade en peppillen, zoonlief is aan de heroïne, het vriendinnetje aan cocaïne en hun vriend aan sex en drugs en..geen rock 'n' roll.

In het begin denk je nog dat hun leven cool en relax is, en het lijkt wel alsof drugs het leven alleen maar een beetje aangenamer maken. Maar dan, net als je de hoofdpersonages begint te kennen, daal je af in de hel. Ik probeer nooit de essentie van een film te verklappen, maar ik kan je garanderen : na deze film hoef ik geen drugs (meer ?). Een film die je bij de strot grijpt, je in je ballen trapt en je voor dood achterlaat.

donderdag 12 maart 2009

Pride & Glory

Een film met Edward Norton is altijd iets bijzonders. Zelfs de zwakke Hulk werd lichtjes beter met Edward op het scherm. En hier levert hij opnieuw een glansprestatie. Mijn lijstje met favoriete films bevat trouwens heel wat Edward Norton films (Fight Club, American History X,...). In deze film speelt hij een politieagent die moet kiezen tussen trouw en eerijkheid.
Colin Farrell heeft een belangrijke rol in dit verhaal dat weliswaar traag op gang komt, maar daarna stevig doorstroomt tot een kolkende finale.

Mijn sterrensysteem voor Films

  • Thorgal vindt dit ongelooflijk slechtOngelooflijk slechte film, kan bijna niet erger. Een film waarbij je erover nadenkt om weg te lopen, uit te zetten of wat dan ook. Films zonder ook maar een pluspuntje.

  • 1Zeer slechte film, met hier en daar misschien nog een plus puntje, zoals bijvoorbeeld een knappe actrice.

  • Slechte film, met wat meer pluspuntjes of dingen die je wel interesseerden. Zoals misschien het onderwerpSlechte film, met wat meer pluspuntjes of dingen die je wel interesseerden. Zoals misschien het onderwerp.

  • Matige film. Zitten een paar goede punten aan, maar voornamelijk niet goed te noemenMatige film. Zitten een paar goede punten aan, maar voornamelijk niet goed te noemen.

  • Redelijke film, kan er gewoon meedoor. Je zou er niet voor naar de Bioscoop gaan maar gewoon thuis op de bank voor de tv bekijkenRedelijke film, kan er gewoon meedoor. Je zou er niet voor naar de Bioscoop gaan maar gewoon thuis op de bank voor de tv bekijken.

  • Leuke film, (nog) geen herzien beurt waard maar er zitten al redelijk veel leuke pluspuntjes inLeuke film, (nog) geen herzien beurt waard maar er zitten al redelijk veel leuke pluspuntjes in.

  • Gewoon een goede film, die het gewoon net niet heeft. Leuk om te zien! Geen grote ergenissen ofzoGewoon een goede film, die het gewoon net niet heeft. Leuk om te zien! Geen grote ergenissen ofzo.

  • Leuke, goede film. Waar je met plezier naar hebt gekeken. Hij mist net hetgene met de top.Leuke, goede film. Waar je met plezier naar hebt gekeken. Hij mist net hetgene met de top.

  • 4,5Net geen meesterwerk, wel zeer goede briljante film die je zeker vaker gaat bekijken.

  • Meesterwerk, briljant kan niet beter. Een film die je gewoon op geen moment verveelt, waar alles gewoon klopt voor je gevoel. Uiteraard bekijk je het meesterwerk zo vaak als maar kan, want het gaat toch niet vervelen! Het is niet voor niets een meesterwerk!Meesterwerk, briljant kan niet beter. Een film die je gewoon op geen moment verveelt, waar alles gewoon klopt voor je gevoel. Uiteraard bekijk je het meesterwerk zo vaak als maar kan, want het gaat toch niet vervelen! Het is niet voor niets een meesterwerk!

donderdag 5 maart 2009

De 10 slechtste films aller tijden

Op verschillende websites verschijnen regelmatig lijstjes met de beste films, en gelukkig zijn er nog genoeg Rotten Tomatoes om ons te waarschuwen dat er jaarlijks ook heel wat slechte films uitgebracht worden. Bij IMDB hebben ze bijvoorbeeld een Top 250 Worst Movies en ik wilde daaruit een aantal filmps nemen die ik zelf ooit gezien heb (of toch geprobeerd heb).

De 10 slechtste film aller tijden

  1. The Wild World of Batwoman, een "komedie" uit 1966 van Jerry Warren, beter bekend als de man die ons ook Attack of the Mayan Mummy, Teenage Zombies, Face of the Screaming Werewolf, Blood of the Man Beast en Terror of the Bloodhunters gaf. De plot (???) draait rond de uitvinding van een gekke wetenschapper: een atoombom, gemaakt uit oude hoorapparaten.
  2. Manos, The Hands of Fate, horrorfilm van Hal Warren uit 1966. Een gezin rijdt verloren met de auto en belandt in de bossen bij een bouwvallig spookhuis, bewoond door een creep die luistert naar de naam Torgo. Er gebeuren daarna heel wat vreemde dingen, vooral met de dialogen, het scenario, de acteerprestaties en de camera.
  3. Dis, romantische film uit 1995 van Aune Sand, door velen (in Noorwegen) aanzien als de waardige opvolger van Ed Wood. De in episoden opgebouwde film tracht (en faalt) ons iets te vertellen over de liefde tussen jonge mensen. Wat juist, komen we helaas nooit te weten. Stierlijk vervelend en onbedoeld lachwekkend.
  4. Zaat, Australische SF-Horrofilm uit 1972 van het volstrekt ongetalenteerde duo Arnold Stevens en Don Barton, alweer over een gekke professor. Dit keert draait het om een voormalige nazi die getransformeerd wordt in een afzichtelijk bedoeld, maar nogal lachwekkend zeemonster. Als u deze film 20 minuten lang kan verdragen, dan hoort u een tenenkrullende maar hilarische voice-over.
  5. US Seals, Australische (opnieuw!!) actiefilm van Jossi Wein met heel wat amateuristisch uitgevoerd stuntwerk, dat je moet zien om te geloven. Actie-specialist Wein maakte trouwens ook al andere pareltjes zoals Shark Attack II, Cyborg Cop II en American Ninja 4: The Annihilation. Oh, en als u deze films grappig vindt, dan moet u zeker zijn Blood of the Innocent proberen.
  6. The Skydivers, thriller uit 1963 van Coleman Francis (bekend voor The Last American Hobo en Stakeout on Dope Street) met enkele onvergetelijk slechte acteerprestaties. Glansrollen trouwens van Kevin Casey en Anthony Cardoza. Ik weet niet waarover de film gaat, maar de scenaristen ook niet
  7. Hobglobbins (1987), een horror-komedie van Rick Sloane die echt op alle fronten de bal mis slaat. De komedie is niet grappig, de horror niet griezelig en hij is echt vervelend. De monsters lijken uit de vuilnisbak geviste afdankertjes van de Muppet Show. Met Steven Boggs en Tamara Clatterbuck (ja, dat is haar echte naam).
  8. Space Mutiny (1988), SF-film van Dave Winters. Een ruimteschip dat verdacht veel lijkt op de Battlestar Galactica (oude versie) dreigt te worden overgenomen door de Enforcers, de security crew van het schip. Er barst een intens vervelend en hopeloos knullig in beeld gezette strijd los. Dit krijg je als je een very very low budget geeft aan een verschrikkelijke regisseur. Te vermijden!
  9. Troll 2, Italiaans-Amerikaanse horror-fantasie van Claudio Fragasso (man achter Strike Commando 2, Ratti: notte di terrore, Zombi 3 en Inferno dei morti-viventi) en Joe d'Amato (verantwoordelijk voor Cop Sucker, Robin Hood: The Sex Legend, Anal Perversions of Lolita, Porno Holocaust, Ossessione Fatale en Orgasmo Esotico). Als u weet wat deze samenwerking kan opleveren, is dit misschien de ideale film voor u.
  10. Eegah (1962). Een reusachtige holbewoner uit de prehistorie die sterk lijkt op Ignace Crombé terroriseert een stadje in Californië; hij zal u als kijker trouwens ook terroriseren. Van Arch Hall Sr., de scenarist die naam maakte met ondingen als Wild Guitar en The Nasty Rabbit