The Mist

Een topregisseur en een goed verhaal, meer heb je toch niet nodig? Frank Darabont is vooral bekend van The Green Mile en Shawshank Redemption, allebei gebaseerd op een Stephen King verhaal en allebei topfilms. Maar de verhalen van Stephen King waren geen horrorverhalen. Ditmaal werkten ze samen aan een horrorverhaal, en het is allemaal toch niet zo sterk als ik had verwacht. Een leuke film, dat wel, maar geen echt supermateriaal. Het begin komt traag op gang, daarna krijgt de film wel vaart en begrijp je dat het hen niet te doen is om de griezels, maar om de angsten van 9/11 en de manier waarop angst uitgebuit kan worden.

Maar zoals ik al zei, er zat meer in. Toch wel genoten hoor, maar als je een minderwaardige Van Gogh ziet, dan ben je toch ook een beetje teleurgesteld, niet ?

Nadat een verschrikkelijke storm over een stadje in Maine gewoed heeft, trekt er ’s ochtends een enorm dichte mist op. Samen met een grote groep angstige buurtbewoners, zitten David Drayton en zijn vijfjarige zoontje gevangen in de lokale supermarkt. Al snel dringt het besef door dat er zich ‘dingen’ schuilhouden in de mist… dodelijke, angstaanjagende dingen… onmogelijk afkomstig van onze aarde. Overleven is alleen maar mogelijk als iedereen in de winkel samenwerkt, maar is dat menselijk gezien wel mogelijk? In blinde angst en paniek verdwijnt langzaam maar zeker elk beetje redelijkheid, en David begint zich af te vragen om welke monsters hij zich meer zorgen moet maken: die daar buiten in de mist of degenen die zich in de winkel ophouden en die hij tot nu toe kende als zijn vrienden en buren… In dit verhaal laat Stephen King zien wat echte horror is als je de mensheid ontdoet van het dunne laagje ‘beschaving’ en als alle maskers worden afgezet!