Dat het verhaal ongeloofwaardig is en futiel, dat vond ik nog niet zo erg.
Dat de humor platvloers, clichématig en typisch Amerikaans was, dat had ik ook wel verwacht
Dat de meeste acteurs onbekend (voor mij dan toch) en niet overtuigend waren, dat viel me dan wel weer tegen.
Maar dat de hoofdrolspeler (Dane Cook) zo een flauwe, ongrappige, oninteressante vertolking gaf, waardoor je helemaal geen voeling had met hem, dat stoorde mij zo erg dat ik de film niet meer kon smaken...met de lage score als gevolg.
Sorry Dane, good luck next time...
[video:youtube:aEg4GQK5k7w]
Het begon allemaal toen Charlie Logan 10 jaar was. Charlie brak de hoofdregels van het spelletje “spin the bottle”, toen hij weigerde een gek gothic meisje te kussen – waarop zij een vloek op hem wierp. Nu, 25 jaar later, is Charlie en succesrijk tandarts…en nog altijd vervloekt. Terwijl zijn beste vriend Stu, een plastisch chirurg, zoveel mogelijk van zijn patiënten probeert te versieren, lijkt Charlie het juiste meisje maar niet te kunnen vinden. Erger nog, op het huwelijksfeest van een ex-vriendin ontdekt hij dat iedere vrouw met wie hij ooit geslapen heeft, de ware liefde gevonden heeft – met de eerste man die ze na hem leerde kennen. Voor hij het beseft, zorgt Charlies reputatie van “geluksamulet” ervoor dat vrouwen – van sexy vreemden tot zijn corpulente receptioniste – aanschuiven voor een vluggertje. Maar een leven met veel seks, maar geen liefde maakt dat Charlie eenzamer dan ooit is – tenminste, tot hij Cam ontmoet. Deze pinguïnspecialiste die ongevallen lijkt aan te trekken, is bijzonder knap, maar ook ongenaakbaar. Maar als een echte romance tussen hen ontluikt, beseft Charlie dat hij een middel moet vinden om zijn vloek te verbreken… voor het meisje van z’n dromen in de armen van de volgende kerel die ze ontmoet, valt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten