Wel, de critici hebben het voor één keer een beetje aan het rechte eind. Zo ongeveer de helft van wat hierboven staat klopt wel. De film is inderdaad te lang. 2u30 minuten om een verhaal te vertellen dat ook wel op een kwartiertje kan getoond worden : zoon wreekt moord op vader. Maar zoals elke goede Griekse Tragedie mag het iets langer duren. En Scorsese neemt zijn tijd om het New York van 1846 te laten herleven. Een fijne tijd zal het wel niet geweest zijn, als ik de film mag geloven, maar hier in België was het ook niet veel beter, dus is het niet ongeloofwaardig.
De kritiek dat hij te traag zou zijn, klopt slechts gedeeltelijk. Er zijn wel scènes die wat langdradig zijn, maar de ongelooflijk realistische decors en de kostuums zijn een plezier voor het oog. De saaiere momenten gaan dus wel snel voorbij.
Is hij té gewelddadig ? Naar het schijnt was het werkelijke geweld veel erger, maar het is inderdaad geen film voor zwakke magen of tere zielen.
Dat hij té oppervlakkig is, dat spreek ik dadelijk tegen : integendeel, Scorsese probeert veel te veel informatie in de film te steken, waardoor hij (vooral naar het einde toe) moeilijk te volgen is.
En de acteerprestaties ? Ik vond ze uitstekend ! Daniel Day-Lewis is ronduit schitterend als Bill the Butcher en Leonardo Di Caprio kan zeker acteren (wie "what's eating Gilbert Grape" ooit gezien heeft, weet waarover ik het heb).
Conclusie : gemengde gevoelens, maar de kracht van de film zit hem zoals vaak bij Scorsese in de details. Mij heeft hij wél geraakt.U misschien ook ?
Amsterdam Vallon wil de moord op zijn vader wreken door een oorlog te ontketenen tussen de 'autochtone' anglo-saxische bendes en de Ierse bendes in het vroegere New York.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten