School of Rock

School of Rock (Rock Academy voor onze Franstalige lezers) maakt waar wat hij belooft : een avondje ontspanning voor de hele familie. Hoewel erg voorspelbaar, is hij beter dan ik had verwacht, en zitten er heel wat grappige momenten in. Vooral Jack Black is uitstekend in zijn rol (naar het schijnt is hij in het echt ook even gek als in de film). Opvallend was wel dat de hele zaal vol zat met kinderen (10 tot 14-jarigen), maar als je de korte inhoud leest, begrijp je vast wel waarom. De echte hoofdrollen zijn namelijk de kinderen, en hun interactie met de 'leraar' is hilarisch.

Ga dit ZEKER zien want : u houdt van ongecompliceerde humor, een plot die overbekend is maar toch verrast, goede muziek en u wil een happy end zonder sentimentaliteit.
Ga dit NIET zien indien : u uw hersenen eens goed wil pijnigen, u houdt van een film waarin iedereen sterft of u haat kinderen die slimmer zijn dan volwassenen.

Gitarist en berucht herrieschopper Dewey Finn is een anti-conformist in hart en nieren. Hij heeft voor niets en niemand respect en zweert alleen bij de macht van rock and roll. Hij krijgt een kick van stagedives en heeft een voorliefde voor solo's van twintig minuten. Dewey is vastbesloten zijn rockgroep naar de overwinning te loodsen op het komende Battle of the Bands festival... maar zijn eigen teamgenoten dumpen hem! Dewey is totaal uitgeteld en kwijnt weg in de flat, die hij deelt met Ned. Als hij een telefoonoproep bestemd voor zijn kamergenoot beantwoordt, aanvaardt hij zonder nadenken een job als vervangingsleerkracht in de prestigieuze Horace Green Elementary School. Het oerstrenge schoolhoofd Mullins houdt hem zeer nauw in de gaten, maar al heeft Dewey geen kaas gegeten van pedagogiek, wat hij wel goed kan is jonge mensen vertrouwen inboezemen. Als hij de leerlingen van het vijfde hoort musiceren, besluit hij deze talentvolle jongeren om te turnen tot een overdonderende rock band...