Absoluut geen feelgood movie, maar het laat je nogmaals inzien hoe goed we hier wel niet hebben
De plaats van actie is trouwens Estland, waaruit nogmaals blijkt dat de ene plaats de andere niet is. Als je kijkt naar films zoals Rosetta en L'enfant, dan denk je misschien ook : "dit kan niet in België...maar het kan dus wel". Alleen zien we het niet, soms omdat we het niet willen zien, soms omdat we ons in andere kringen bevinden.
de film is zo sterk dat ik er amper woorden voor vind. Beschamend, schandalig, schokkend...en allemaal stuk voor stuk waar. Ik heb ooit een vriendin gehad die uit zo'n milieu is ontsnapt. Zij koos een andere weg dan Lilya. Ik kan gelukkig melden dat ze recent mama is geworden en het leven nu rooskleuriger is dan 10 jaar geleden.
Filmaffinity - Weetjes
De 16 jarige Lilya leeft in een smerige, arme achterbuurt ergens in de voormalige Sovjet Unie. Ze droomt van een beter leven. Haar moeder is met haar nieuwe vriend naar Amerika getrokken en Lilya wacht om haar te kunnen achterna reizen. Maar wanneer er geen brief en geen geld komt uit Amerika, begint Lilya te beseffen dat ze aan haar lot werd overgelaten. Ze wordt verplicht om in een kleine, vervallen flat in te trekken, zonder elekticiteit, zonder verwarming . Met een gebroken hart en zonder geld wordt Lilya op den duur wanhopig. Haar enige vriend is de 11 jarige Volodya, die soms op haar sofa mag blijven slapen. Ze trekken samen op en fantaseren samen om hun leven draaglijk te houden. Op een dag lijkt er opnieuw hoop in het leven van Lilya te komen wanneer ze verliefd wordt op Andrei. Hij vraagt of ze met hem naar Zweden wil verhuizen waar ze samen een nieuw leven kunnen opbouwen. De kleine Volodya is jaloers en achterdochtig, toch pakt Lilya haar spullen bijeen om te vertrekken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten