donderdag 8 oktober 2009

De Helaasheid der Dingen


Met zijn derde langspeelfilm heeft Felix Van Groeningen niet alleen een schot in de roos geschoten, maar tevens een meesterwerk van formaat afgeleverd. Na het beklijvende "Steve + Sky" en het mooie "Dagen zonder Lief" levert hij een film af die echt àf is. Schitterende dialogen in een sappig Aalsters dialect, knappe vertolkingen, en prachtige muziek Jef Neve). Wat heeft een mens nog meer nodig?

Speciale vermeldingen toch voor twee aankomende talenten: Kenneth Vanbaeden (als de jonge Gunther Strobbe) en Pauline Grossen (als het wondermooie nichtje Sylvie). Met Pauline had ik ooit zelf bijna samengewerkt voor Modelfotograaf, maar het is er helaas niet van gekomen. En nu zal deze jonge actrice waarschijnlijk de ene aanbieding na de andere krijgen, dus de kans dat ik haar nog eens voor mijn camera krijg, is klein.

Het verhaal is schitterend: gebaseerd op de jeugdherinneringen van schrijver Dimitri Verhulst zien we een scènes uit "het leven als het is" in Reetverdegem (pseudoniem voor Nieuwerkerken bij Aalst). De tragikomische gebeurtenissen spitsen zich voornamelijk toe op twee periodes in het leven van de schrijver: het jaar dat hij bij zijn oma introk en samenleefde met zijn nonkels, en de periode nét voor zijn eerste literair succes.

Een aanrader van jewelste!

maandag 8 juni 2009

The Heartbreak Kid

ThorgalRedelijke film, kan er gewoon meedoor. Je zou er niet voor naar de Bioscoop gaan maar gewoon thuis op de bank voor de tv bekijken
Een doordeweekse komedie door een doordeweekse komiek. Vroeger kon ik nog hardop lachen met Ben Stiller in films zoals Something About Marry en Meet the Parents/Fockers. Maar de laatste tijd gaat het bergaf. Deze nieuwe film is ok, hij is niet echt storend en soms wel grappig, maar ik zou je aanraden deze te huren als het een keertje regent en je hebt niets beters te doen. Liefhebbers van het romantisch-komische genre zullen dit misschien wel meer waarderen.

Ben Stiller speelt een man die nogal overhaast trouwt met een jonge vrouw waarvan hij denkt dat ze perfect bij hem past. Tijdens de huwelijksreis blijkt ze echter een nachtmerrie te zijn. Dan ontmoet hij een andere vrouw die wel eens echt zijn ‘soulmate’ zou kunnen zijn....

Paranoid Park

ThorgalRedelijke film, kan er gewoon meedoor. Je zou er niet voor naar de Bioscoop gaan maar gewoon thuis op de bank voor de tv bekijken
Paranoid Park is de nieuwste Gus Van Sant, een regisseur die naast hele knappe films (My Own Private Idaho, Good Will Hunting) ook een paar gedrochten (Last Days) en vreemde experimenten heeft gemaakt. Tot de vreemde experimenten reken ik Gerry (over 2 mannen genaamd Gerry die door de woestijn lopen), Elephant (over de shootings in Columbine) en Psycho (een identieke remake van Hitchcock's Psycho in kleur). Paranoid Park ligt een beetje tussen de twee, en ik vrees dat hij daardoor niet veel mensen gelukkig zal maken. Want enerzijds is hij zo onhollywoods dat het publiek van Good Will Hunting zal afhaken, en anderzijds is de film te conventioneel om een erg cinefiel publiek aan te trekken. Ik bleef eerlijk gezegd ook een beetje op mijn honger zitten. Hij probeert ons hier te laten kijken in de geest van een jonge skateboarder, maar de dromerige beelden geven niet echt veel prijs. Zeker geen storende film, maar grootste cinema is het ook niet. Een gemiste kans om een nieuwe "Kids" of "Ken Park" te maken.

zondag 7 juni 2009

Planet Terror

ThorgalGewoon een goede film, die het gewoon net niet heeft. Leuk om te zien! Geen grote ergenissen ofzo
Het is Zombietijd in de bioscoop : 28 weeks later, The Invasion, Shaun of the Dead, en nu dus Planet Terror. Normaal was deze film bedoeld als het tweede deel van Grindhouse: Death Proof, maar om commerciële redenen werden ze apart uitgebracht. De film begint fantastisch met een vals voorstukje voor een B-movie genaamd Machete. Puur camp, echt de moeite waard. En dan begint de echte film en het is gewoon over-the-top fun. Van barbecue saus gemaakte zombieprut tot geamputeerde striptease danseressen met ingebouwde machinegeweren. Ik nomineer deze film (samen met Shoot'm'up tot 'superfun' film van het jaar.

In Planet Terror wordt het doktersechtpaar William en Dakota Block tijdens hun nachtdienst overspoeld met dorpelingen die onder de rottende zweren zitten en een verdacht lege blik in hun ogen hebben. Onder de gewonden is Cherry, een stripper wiens been van haar lichaam werd gescheurd tijdens een gewelddadige overval. Wray, haar voormalige wederhelft, staat aan haar zijde en waakt over haar als een havik. Cherry is dan wel gehavend, ze is nog lang niet uitgedanst. Wanneer de gewonden transformeren in furieuze aanvalsmachines, leiden Cherry en Wray een team van toevallige strijders de nacht in. Onvermijdelijk stormen ze af op het noodlot waarbij miljoenen mensen besmet zullen worden, talloze doden zullen vallen en een kleine groep gelukkigen zich een weg moet vechten naar de laatste veilige plek in Planet Terror....

Beowulf

ThorgalSlechte film, met wat meer pluspuntjes of dingen die je wel interesseerden. Zoals misschien het onderwerp
Ik hoorde dat er twee versies bestaan van 'Beowulf'. Een 3D-film die echt de moeite waard zou zijn, en dan een 'normale' versie die ik zag. Over de normale versie kan ik kort zijn: niet de moeite om uit je zetel te komen. Het lijkt de hele tijd alsof je naar die tussenstukjes zit te kijken die je krijgt als je een game speelt zoals Ages of Empires. Houterige mannetjes die wat rondlopen en waarvan je merkt dat het allemaal zo fake is als de pest.
En wat het enige hoogtepunt zou moeten zijn (angelina jolie die naakt uit het water komt) is zo onrealistisch en stom dat je daar ook al niet voor uit bed moet komen. Ik geef anderhalve ster omdat het verhaal niet echt slecht is en omdat het moedig was om zo'n film te maken.


In het tijdperk van de helden verslaat de machtige krijger Beowulf de demon Grendel en haalt zich zo de toorn van diens monsterlijke, maar verleidelijke moeder op de hals. Een conflict dat een koning verandert in een legende....

zaterdag 6 juni 2009

Lions for Lambs

ThorgalRedelijke film, kan er gewoon meedoor. Je zou er niet voor naar de Bioscoop gaan maar gewoon thuis op de bank voor de tv bekijken
Met 'Lions for Lambs' heb ik gemengde gevoelens. Hij probeert een objectief beeld te geven van de situatie in Afghanistan en de manier waarop politiek Amerika daarmee omgaat, maar ik vrees dat hij zijn doel een beetje voorbijstreeft. Heel wat mensen die hem zagen, vonden het een pleidooi voor hardere actie in Afghanistan, terwijl ik het net het omgekeerde vond. Een duidelijk bewijs dat de "objectieve" standpunten zo tegenstrijdig zijn dan de film zowel als kritiek en als propaganda kan beschouwd worden. Filmtechnisch was hij ok, maar niets schokkends. Een doordeweekse film met goede vertolkingen, enkele zwakke momenten en verder geen echt storende dingen. Als je hem niet ziet, heb je niets gemist.

[video:youtube:n_V6ulwA0KE]
Het intense verhaal van diverse personen die verwikkeld zijn geraakt in de oorlog in Afganistan: Een senator probeert zijn strategie om te oorlog te winnen te ‘verkopen’ aan een nieuwsjournalist van een belangrijk internationaal netwerk; Een idealistische professor wil één van zijn beste studenten ervan te overtuigen dat hij een andere richting moet kiezen in het leven; En twee jonge mannen, die zich aangemeld hebben bij het Amerikaanse leger om hun leven zinvoller te maken, vechten voor hun leven in Afghanistan....

Bananas

ThorgalRedelijke film, kan er gewoon meedoor. Je zou er niet voor naar de Bioscoop gaan maar gewoon thuis op de bank voor de tv bekijken
Een grappige Woody Allen die eigenlijk een aantal sketches toe één film probeert te verweven. Helaas merk je dat het allemaal sketches zijn en de humor is ook een beetje verouderd. Toch nog enkele hoogtepunten (Sylvester Stallone bijvoorbeeld in zijn eerste bijrol) en voor Woody fans zeker te pruimen
Filmaffinity - Weetjes op IMDb

Fielding Mellish (een tester van verbruiksgoederen) wordt verliefd op Nancy (een politiek activiste). Nancy wil liever iemand met leiderschap en als Fielding per toeval President wordt van een bananenrepubliek, lijkt alles koek en ei.

vrijdag 5 juni 2009

We Own the Night

ThorgalGewoon een goede film, die het gewoon net niet heeft. Leuk om te zien! Geen grote ergenissen ofzo
>Het is opvallend hoe in Hollywood heel wat gelijkaardige films tegelijkertijd uitkomen. Nu is het bijvoorbeeld de "Russische Maffia" tijd. We zijn met een groepje van 8 deze film gaan zien, en iedereen was onder de indruk over de manier waarop dit verhaal langzaam maar op een degelijke manier uit de doeken werd gedaan. Een sterk verhaal met goede vertolkingen van alle acteurs. Een aanrader als je het niet erg vindt dat de actie wat op de achtergrond blijft maar het drama kan waarderen.

[video:youtube:R9u_Fjl9uPk]
New York, 1988: Een nieuwe drug veroverde de wereldstad en veroorzaakt de meest gewelddadige en beangstigende misdaadgolf in tijden. De politie - onderbemand en onderbewapend als ze is door de nieuwe misdaadwetgeving - schuift gemiddeld zo’n twee keer per maand aan bij de begrafenis van een politieman. Er dreigt een massale oorlog, die schuldigen en onschuldigen neer zal maaien. Bobby Green, manager van een Russische nachtclub in Brighton Beach, zit tussen twee vuren. Bij zijn klanten zitten gangsters als Vadim Nezhinski. Bobby houdt zich afzijdig, wil niet betrokken worden. Ondanks zijn hedonistische en amoureuze levensstijl, is hij trouw aan zijn vriendin Amada. Hij heeft ambities om zijn eigen club te openen en Brooklyn te ontgroeien. Maar Bobby heeft een geheim dat hij angstvallig bewaart. Zijn broer is politieluitenant Joseph Grusinsky. Die stapte in de voetsporen van zijn vader, de legendarische Deputy Chief Burt Grusinsky. Bobby’s relatie met zijn vader en broer loopt al stroef, maar wordt echt op de proef gesteld als Burt zijn zoon waarschuwt dat er een oorlog woedt in de stad, en hem dwingt partij te kiezen..

No(r)Way of Life

ThorgalLeuke film, (nog) geen herzien beurt waard maar er zitten al redelijk veel leuke pluspuntjes in
Een vreemde film, deze No(r)Way of Life. Toen ik de affiche zag, dacht ik dat het een documentaire zou zijn, maar was aangenaam verrast door de vreemde benadering die deze film heeft. Verwacht geen flitsende actie, logica, schitterende vertolkingen of prachtige soundtrack. Je krijgt in een vreemde, kafkaïeske sfeer, een film die langzaam naar een hoogtepunt gaat om dan weer met een anticlimax te eindigen waar hij begonnen is. Heel vreemd, maar toch interessant.

[video:youtube:dsR8CSZmkqY]
Een bus rijdt in een desolaat landschap en stopt voor een bouwvallig huis. De een beetje verwaarloosde veertiger Andreas stapt uit en wordt door een vriendelijke man ontvangen die hem naar een stad brengt. Hij krijgt een appartement, een mooi kostuum, een respectabele job, kort daarna een pracht van een vrouw en alle bewoners van de stad zijn opgewekt en zeer vriendelijk. Toch voelt Andreas zich niet thuis in deze veel te perfecte emotieloze wereld. De mensen lijken uitgeblust, het voedsel heeft geen smaak en van de alcohol wordt hij niet dronken... Andreas probeert te ontsnappen maar vindt geen uitweg.

donderdag 4 juni 2009

I am Legend

ThorgalLeuke film, (nog) geen herzien beurt waard maar er zitten al redelijk veel leuke pluspuntjes in
En opnieuw de zoveelste zombiefilm. Mensen die de trailer hebben gezien zullen erg verbaasd kijken als ze de nieuwste Will Smith film zien, want de trailer legt de nadruk op de laatste mens op deze aarde na een catastrofe...maar van de zombies geen spoor. Het is dus wel degelijk een horrorfilm vermomd als science-fiction film. U weest gewaarschuwd. Goede punten scoort deze film vanwege de vormgeving en het onbehaaglijk gevoel dat hij creëert. Slechte punten eerder vanwege het lineaire verhaal, de ongeloofwaardige actiemomenten en het 'been-there, done-that" gevoel.
IMDb
Cinenews


Robert Neville is een briljant wetenschapper, maar zelfs hij kon het verschrikkelijke, onstuitbare, ongeneeslijke en door de mens gemaakte virus niet bedwingen. Neville is vreemd genoeg immuun en is nu de laatste menselijke overlever in wat overblijft van New York City en misschien wel in de hele wereld. Drie jaar lang stuurde Neville elke dag trouw radioberichten in de hoop ergens daarbuiten andere overlevenden te vinden. Hij is echter niet alleen. Gemuteerde slachtoffers van de plaag - de Geïnfecteerden - liggen op de loer in de schaduw... volgen Nevilles doen en laten... wachten geduldig tot hij een fatale fout maakt. Neville is wellicht de laatste en beste hoop voor de mensheid. Hij wordt gedreven door een enkele missie: een manier vinden om de effecten van het virus om te keren met behulp van zijn eigen immune bloed. Maar hij weet dat hij in de minderheid is... en dat zijn tijd bijna op is.

Elizabeth - The Golden Age

ThorgalLeuke film, (nog) geen herzien beurt waard maar er zitten al redelijk veel leuke pluspuntjes in
Snurk snurk. De eerste "Elizabeth" vond ik een keigoed filmpje. En nu is er dus een vervolg met dezelfde acteurs, dezelfde regisseur, dezelfde muziek...en héél wat minder interessant. Waaraan het ligt? Ik heb er de afgelopen dagen met heel wat mensen over gepraat, en de volgende redenen kwamen steeds weer naar voren:
- historisch heel wat minder correct dan het eerste deel
- de Engelsen/Protestanten zijn de goede, de Spanjaarden/katholieken de slechte (zwart-wit portret)
- het was de Gouden tijd van Engeland, maar het enige noemenswaardige dat er toen volgens de film gebeurde was een kus tussen Raleigh en Elizabeth, en de vernietiging van de Armada
- de bombastische stijl, de bombastische muziek, de bombastische vertolkingen
IMDb
Cinenews

[video:youtube:sFojixOc8Hc]
In "The Golden Age" wordt koningin Elizabeth I geconfronteerd met de jacht op haar troon en verraad in haar familie. Elizabeth beseft dat het religieuze en politieke klimaat aan het veranderen is in de late zestiende eeuw en haar heerschappij wordt openlijk op de proef gesteld door de Spaanse koning Filips II
Terwijl Elizabeth zich opmaakt voor de oorlog om haar koninkrijk te verdedigen, worstelt ze met haar gevoelens voor Raleigh en haar oude, koninklijke verplichtingen. Maar Raleigh is onbereikbaar voor haar, aangezien ze heeft gezworen haar lichaam en ziel aan haar land te geven. Ze kan en wil haar hart niet volgen en moedigt haar favoriete hofdame, Bess (Abbie Cornish), aan om zich met Raleigh te bevrienden om hem zo in haar nabijheid te houden. Dit heeft wel tot gevolg dat ze moet toekijken hoe de vertrouwelijkheid tussen Bess en Raleigh groeit.

woensdag 3 juni 2009

Cassandra's Dream

ThorgalLeuke film, (nog) geen herzien beurt waard maar er zitten al redelijk veel leuke pluspuntjes in
Cassandra's Dream is een Griekse tragedie van de bovenste plank, wat betekent dat het plot nogal wat gaten vertoont maar alles lijdt tot een katharsis voor de personages. Niet bang zijn, de film is een stuk eenvoudiger dan een echte Griekse tragedie, en op het einde wacht iedereen op een twist die er maar niet wil komen. Dat was een teleurstelling voor mij, maar Griekse tragedies hebben nu eenmaal een duidelijke lijn en daar wordt hier niet van afgeweken. Je weet hoe het zal aflopen en als het dan ook écht zo afloopt ben je natuurlijk een beetje triest.
De acteerprestaties waren niet echt goed te noemen, maar wel degelijk en consequent.
Muziek was briljant (maar ik ben een grote Philip Glass-fan).
Kortom : een leuk filmpje, niets storends maar niets wat je nog niet gezien hebt. En soms een klein beetje te traag.
Cinenews

Een nieuwe Woody Allen is altijd een belevenis. En zoals de wetten der natuur bevelen is het opnieuw een tragedie ZONDER Woody in de hoofdrol. Kijk maar eens naar zijn laatste films: Eerst is er altijd een film zonder Woody (tragedie) en dan eentje met hem (comedie)
Enkele voorbeelden : Anything Else, gevolgd door Melinda and Melinda, Match Point (met de twist op het einde die je in je zetel nagelt) gevolgd door Scoop en nu Cassandra's Dream.

[video:youtube:9iEQdTFb2Rw]
Het leven van twee Cockney broers (Colin Farrell en Ewan McGregor), verandert ingrijpend als ze in aanraking komen met een jonge gelukzoekster. Een van hen valt voor deze dame, en die maakt daar vervolgens gebruik van door beide broers in de criminaliteit te slepen en ze tegen elkaar uit te spelen.

I'm Not There

ThorgalGewoon een goede film, die het gewoon net niet heeft. Leuk om te zien! Geen grote ergenissen ofzo
Als je geen Bob Dylan kenner bent, dan is I'm not There een moeilijke film. Een film over Bob Dylan waarin de naam "Bob Dylan" geen enkele keer valt, waar je hem ook niet ziet en waar zijn rol gespeeld wordt door 6 verschillende acteurs (waaronder 1 vrouw en 1 klein zwart jongetje). Een gekke film zou je denken, maar een film die echt wel werkt. Het is een vorm van poëzie, het toont de verschillende (en vaak tegenstrijdige) gezichten van Bob Dylan door middel van deze 6 totaal verschilllende acteurs: Bob Dylan als protestzanger, als verrader, als poeëet, als outlaw, als acteur en als laatste als leugenaar en bedrieger.
Ik vond het een hele sterke en moedige film, met enkele ongelooflijke prestaties (Cate Blanchett is ronduit schitterend als de 'verrader' en lijkt het meest op de Bob Dylan die we allemaal kennen.
Maar als je niet weet wie Bob Dylan is, pas dan op als je deze film bekijkt, want het zou kunnen dat je niet goed weet waar je naar aan het kijken bent. Of ga alleen maar voor de muziek en de prachtige beelden.
Cinenews

[video:youtube:CZGseissqX8]
'M NOT THERE is een reis doorheen de levens van Bob Dylan. Zes acteurs incarneren Bob Dylan als een kaleidoscoop van wisselende personages : Dylan als dichter, profeet, gangster, bedrieger, acteur, martelaar en "Born Again".
Ze vormen samen een portret van een niet te vatten Amerikaanse icoon.

dinsdag 2 juni 2009

Saw IV

ThorgalMatige film. Zitten een paar goede punten aan, maar voornamelijk niet goed te noemen
Dit is waarschijnlijk de gemakkelijkste filmbespreking die ik ooit mocht afleveren. Gewoon een copy-paste van mijn vorige (voor SAW III). De eerste twee SAW films kregen van mij 3 sterren, de derde was minder sterk dus kreeg jij een half sterretje minder. En ik had gedacht dat het bij 3 films zou blijven, maar dat is buiten de boekhouder van de regisseur gerekend die vond dat er dit jaar ook wat geld in het laatje moest komen. Er is dus een nieuwe 'jigsaw' en ik kan je nu al verklappen dat er zeker een vijfde deel komt.
Voor de liefhebbers: het is nog altijd een ziek filmpje, geen aanrader voor mensen die niet tegen een hoop bloed kunnen of afgezaagde ledematen. De puzzels zijn niet meer zo inventief en soms zelfs echt wel vervelend, dus gaat er ook nu weer een half sterretje af. Benieuwd of ik ooit eens nul sterren zal mogen geven :)

[video:youtube:aIbShwaxLVE ]
Na de dood van inspectrice Kerry zetten twee doorgewinterde FBI-agenten hun schouders onder het onderzoek. Samen met detective Hoffman proberen ze de macabere puzzels van Jigsaw op te lossen. Maar dan wordt commandant Rigg ontvoerd en meegesleurd in de perverse spelletjes van de psychopaat. Hij heeft negentig minuten om enkele valstrikken op te lossen en een oude vriend te redden. Ondertussen ontdekken Hoffman en zijn twee assistenten enkele lichamen en aanwijzingen die hen naar de ex-vrouw van de Killer zullen leiden. Het ware verhaal dat achter de koelbloedige moordenaar schuilt, zal stukje bij beetje onthuld worden, evenals zijn sinistere plannen in het verleden, heden...en de toekomst.

Good Luck Chuck

ThorgalSlechte film, met wat meer pluspuntjes of dingen die je wel interesseerden. Zoals misschien het onderwerp
Dat dit soort komedies niet echt mijn stijl zijn, mag gerust geweten worden. Maar ik heb geprobeerd om zo objectief mogelijk deze film te bekijken. Dingen zoals "Something about Mary" vind ik wel goed (in hun genre) en doen me dan ook luidop lachen. Maar wat ik in Good Luck Chuck zag was van een bedroevende kwaliteit. Als ik 2 à 3 keer gelachen heb, dan zal het veel zijn, en aan de reacties in de zaal was ik blijkbaar niet de enige.
Dat het verhaal ongeloofwaardig is en futiel, dat vond ik nog niet zo erg.
Dat de humor platvloers, clichématig en typisch Amerikaans was, dat had ik ook wel verwacht
Dat de meeste acteurs onbekend (voor mij dan toch) en niet overtuigend waren, dat viel me dan wel weer tegen.
Maar dat de hoofdrolspeler (Dane Cook) zo een flauwe, ongrappige, oninteressante vertolking gaf, waardoor je helemaal geen voeling had met hem, dat stoorde mij zo erg dat ik de film niet meer kon smaken...met de lage score als gevolg.
Sorry Dane, good luck next time...

[video:youtube:aEg4GQK5k7w]
Het begon allemaal toen Charlie Logan 10 jaar was. Charlie brak de hoofdregels van het spelletje “spin the bottle”, toen hij weigerde een gek gothic meisje te kussen – waarop zij een vloek op hem wierp. Nu, 25 jaar later, is Charlie en succesrijk tandarts…en nog altijd vervloekt. Terwijl zijn beste vriend Stu, een plastisch chirurg, zoveel mogelijk van zijn patiënten probeert te versieren, lijkt Charlie het juiste meisje maar niet te kunnen vinden. Erger nog, op het huwelijksfeest van een ex-vriendin ontdekt hij dat iedere vrouw met wie hij ooit geslapen heeft, de ware liefde gevonden heeft – met de eerste man die ze na hem leerde kennen. Voor hij het beseft, zorgt Charlies reputatie van “geluksamulet” ervoor dat vrouwen – van sexy vreemden tot zijn corpulente receptioniste – aanschuiven voor een vluggertje. Maar een leven met veel seks, maar geen liefde maakt dat Charlie eenzamer dan ooit is – tenminste, tot hij Cam ontmoet. Deze pinguïnspecialiste die ongevallen lijkt aan te trekken, is bijzonder knap, maar ook ongenaakbaar. Maar als een echte romance tussen hen ontluikt, beseft Charlie dat hij een middel moet vinden om zijn vloek te verbreken… voor het meisje van z’n dromen in de armen van de volgende kerel die ze ontmoet, valt.

maandag 1 juni 2009

Rendition


ThorgalLeuke, goede film. Waar je met plezier naar hebt gekeken. Hij mist net hetgene met de top.
Hoe gaan de USA om met hun gevangenen, met mogelijke terroristen, met oorlog. We konden het al een beetje volgen in Lions for Lambs en ook deze Rendition (wikipedia geeft meer uitleg over de 'Rendition-wet')geeft een flinke por aan 's mensen geweten. Er spelen zich 2 verhalen door elkaar af, maar pas op het einde komt de wel heel verrassende clou.
Cinenews

[video:youtube:IaK-HKIdv1E]
Douglas Freeman (Jake Gyllenhaal) is een analyst bij de CIA die zijn functie in vraag stelt nadat hij getuige is van de brutale en onorthodoxe ondervraging van de Egyptische Amerikaan Anwar El-Ibrahimi, die verdacht wordt van terroristische activiteiten. Anwar is een scheikundig ingenieur wiens familie geëmigreerd is naar Amerika toen hij nog een kleine jongen was. Zijn zwangere vrouw Isabella (Reese Witherspoon) doet ondertussen al het mogelijke om haar verdwenen man terug te vinden.

September

Thorgalals het echt moet, of als je echt van het genre houdt, als je niets beters bedenken kan.  Zeker het wachten tot ie op TV komt waard
Deze film kon me niet echt bekoren. Het is te zwaarmoedig, te pretentieus en te traag. Ik kan hem niet aanraden, en mensen die een allergie voor Woody Allen hebben moeten zeker deze film vermijden.
Filmaffinity - Weetjes op IMDb

De zomer loopt ten einde. In een gezellig huis in Vermont, bereidt een groep mensen zich voor op het einde van de vakantie. Als de stroom uit is gevallen vanwege het noodweer, wordt bij kaarslicht de sfeer ineens heel anders. De melancholische Lane (Mia Farrow), die het huis bewoont van haar moeder, vreest dat ze de liefde van Peter (Sam Waterston) zal verliezen. Deze laatste werd inderdaad verliefd op Stephanie (Dianne Wiest), Lanes vriendin, die op haar beurt begeerd wordt door Howard (Denholm Elliott), een oudere buurman.

zondag 31 mei 2009

Once Upon a Time in America

ThorgalLeuke, goede film. Waar je met plezier naar hebt gekeken. Hij mist net hetgene met de top.
Once Upon a Time in America is voor de gangsterfilm wat Once Upon a Time in the West was voor de Western: een episch verhaal waar de scheidingslijn tussen goed en kwaad niet duidelijk is, en waar alle elementen (critici zullen het 'clichés' noemen) aan bod komen. Corruptie, prostitutie, dranksmokkel, grote hoeveelheden geld, loyaliteit, eer, verraad en bloederige afrekeningen.
Sergio Leone heeft een lange, gelaagde en soms een tikkeltje langdradige film afgeleverd die toch na al die jaren overeind blijft. Ook het gebruik van de joodse gemeenschap (ipv altijd maar de Italiaanse maffia te stigmatiseren) werkt verfrissend.
Dit is een gelijkaardig verhaal als de Godfather, maar dan vanuit het standpunt van een Joodse jongen die opgroeit in New York. De fascinerende manier waarop de grootstad van de jaren '30 werd uitgebeeld, heeft me altijd tot de verbeelding gesproken en de film is een echt festijn voor ogen en oren.

De regisseur is Sergio Leone, vooral bekend van zijn Spaghettiwesterns met Clint Eastwood. En zijn typische stokpaardjes komen ook hier weer tevoorschijn : een traag verhaal, heel veel close-ups, veel spanning, bloed, muziek van Ennio Morricone en een paar echte slechterikken.

Als u van de Godfather hield, moet u deze (lange) film zeker eens proberen. Indien u niet van de Godfather houdt, zal u ook niet van deze film houden..
IMDb - Filmaffinity

Een epos dat zich afspeelt in New York, aan het begin van de 20ste eeuw. David Aaronson en Maximillian Bercouicz vormen op jonge leeftijd een jeugdbende. Een paar jaar daarna zijn ze gangsters geworden en hebben de macht tijdens de drooglegging. Dan bedriegen ze elkaar en besluiten afstand te houden. Na ruim 30 jaar worden ze weer herenigd.

It's a Free World

Ken Loach heeft weer een nieuwe film. Elk jaar komt er wel eentje in de bioscopen, die dan genomineerd wordt voor één of andere grote prijs. Het zal met deze zeker niet anders zijn. En daar wringt het schoentje. Hoeveel politiek-correcte films kan deze man blijven maken en toch op een interessante manier uit de hoek komen. De documentairestijl begint een beetje sleet te vertonen, de onderwerpen (moderne slavenhandel) voelen uitgemelkt en het sociaal verdriet en de miserie pakken me ook niet meer zoals vroeger. Vorig jaar had hij nochtans een moedige en succesvolle wending aan zijn carrière gegeven met het briljante "The Wind that Shakes the Barley".
Pas op, "It's a free world" is nog steeds een klassewerk, maar het begint een beetje op bandwerk te lijken. Jammer, ik had iets minder voorspelbaar werk gewenst.

zaterdag 30 mei 2009

Into the Wild

ThorgalFantastische, zalige film
We zijn nu eind januari en ik heb de beste film van 2008 al gezien. Into The Wild is een meesterwerk, meer wil ik er eigenlijk niet over zeggen. Wat Sean Penn hier aflevert, is magistraal. Schitterende beelden, een ijzersterk (echt gebeurd) verhaal, fantastische vertolkingen waarbij je op geen enkel ogenblik voelt dat dit acteurs zijn maar mensen van vlees en bloed. En de dramatiek! de tragiek ! het menselijke ! de moed !
Pas op, dit is geen film voor iedereen. Mensen die van nature cynisch zijn kunnen deze misschien beter overslaan. Alle anderen : gaan zien!

[video:youtube:2LAuzT_x8Ek]
Hoewel de pas afgestudeerde Christopher McCandless een veelbelovende toekomst voor zich heeft, besluit hij zijn comfortabele leventje de rug toe te keren en te gaan backpacken. Het lot brengt hem onder meer naar Dakota, Colorado, Californië en zelfs naar Alaska, waar hij volledig in overeenstemming van de natuur zal moeten leven...

Before The Devil Knows You're Dead

ThorgalGewoon een goede film, die het gewoon net niet heeft. Leuk om te zien! Geen grote ergenissen ofzo
Phillip Seymour Hoffman is aan een echte krachttoer bezig. Na zijn schitterende vertolking als CIA spion in Charlie Wilson's War, zet hij hier weer een perfecte rol neer. En de regisseur mag dan al de 80 voorbij zijn, hij slaagt er nog steeds in goede films te maken. Enig minpuntje is wel dat er de hoofdrolspelers met zoveel pech te maken krijgen, dat de film beter "Murphy's Law' had kunnen heten. Maar voor de rest niets dan lof, het was een leuke onderhoudende film met goede acteerprestaties, een interessant plot en veel knappe momenten.

[video:youtube:8Jhrxn7QVDc]
Twee broers, Andy en Hank, besluiten uit geldnood een overval op de zaak van hun ouders te plegen. Ze zijn zorgvuldig voorbereid en gaan ervan uit dat alles goed zal gaan. De afspraak is geen geweld, geen doden en dus geen slachtoffers. Maar als een van hen zich niet aan de afspraak houdt, valt het hele plan in duigen en moeten ze snel een oplossing bedenken. Vader Charles heeft echter voorgenomen niet te rusten voordat de daders gevat zijn.

vrijdag 29 mei 2009

Aliens v Predator 2

Thorgal1
Sinds ik een abonnement heb voor alle UGC bioscopen, heb ik al heel wat slechte films gezien. Vroeger (toen ik zelf nog het ticketje moest betalen) was ik iets kieskeuriger, maar nu durf ik al eens naar een film gaan waarvan ik op voorhand weet dat het niet mijn ding zal zijn. Dus gisteren naar Aliens vs Predator 2. Nu moet ik eerlijkheidshalve toegeven dat ik niet verwacht had dat hij zo slecht was, aangezien ik vroeger kon genieten van Alien en ook wel een beetje van Predator. Maar het mengseltje dat hier wordt geserveerd is wel écht slecht. Een stupide verhaal, totaal oninteressante personages, en verder gewoon een doorslagje van "Scream" of "Halloween" waar de moordenaar vervangen werd door enkele monsters die in niets lijken op die griezelige Aliens uit de films met Sigourney Weaver.

[video:youtube:ZaqldqBKCZU]
In het vervolg van Alien vs Predator gaat de strijd tussen de mensheid, aliens en predator verder op Aarde. Maar deze keer is er ook sprake van de predalien: een hybride levensvorm die 80% alien en 20% predator is. AVP2 belooft een angstaanjagende, gruwelijke en spannende film te worden.

Lust, Caution

Een nieuwe film van Ang Lee, die al heel wat verschillende genres heeft afgeleverd: Eat Drink, Man Woman, of Crouching Tiger Hidden Dragon, Brokeback Mountain en zelfs De Hulk.
Een man die dus weet hoe hij een film moet maken. Hier probeert hij een combinatie af te leveren van Hitchcock meets Body Heat. En hoewel ik de film aangenaam tijdverdrijf vond, was ik vooral in het begin niet onder de indruk. Het was te langzaam, te zeer zonder emoties. Pas in het tweede deel van de film had ik het gevoel dat ik naar een fascinerend schouwspel zat te kijken. Het einde was erg wrang maar dat was nu eenmaal de bedoeling. Zeker geen hollywoodfilm, dus als je alleen maar wat hersenloos gespioneer à la James Bond verwacht, dan zal je teleurgesteld zijn.

[video:youtube:CizN-DvGhrc]
Tijdens de Tweede Wereldoorlog wordt Shanghai bezet door Japan. Een groep jonge Chinezen maakt plannen om de collaborateur Mr. Yee te vermoorden. Leider Kuang geeft Wong de opdracht het vertrouwen van zijn vrouw te winnen en een affaire te beginnen met Yee. Het plan mislukt, en Wong slaat op de vlucht. Jaren later ontmoet ze haar oude vrienden weer, en Kuang vraagt haar de dodelijke missie weer op te pakken.

donderdag 28 mei 2009

Darjeeling Limited

ThorgalGewoon een goede film, die het gewoon net niet heeft. Leuk om te zien! Geen grote ergenissen ofzo
Darjeeling Limited is de nieuwste film van Wes Anderson. Ik vind het altijd belangrijk te zeggen wie de regisseur is, zodat bioscoopgangers weten wat voor vlees in de kuip hebben. Een film is eigenlijk een beetje als een boek. Als je zegt dat er een nieuw boek is van Dan Brown, dan weet je ook al een beetje wat je te wachten staat. Voor hen die Wes Anderson niet kennen: hij maakt komische films (The Royal Tenenbaums, Rushmore, The Life Aquatic with Steve Zissou) die eigenlijk niet conventioneel grappig zijn. Het is alsof hij een goed grap heeft, en die vertelt zonder de pointe of clou weg te geven. Resultaat: ofwel denk je 1 stap verder en lach je je een kriek/breuk, ofwel geef je het op, en dan heb je een héél ongrappige ervaring.

Darjeeling Limited is weer zo'n pareltje van absurde humor die onderliggend aanwezig is. Geen onderbroekenlol, geen gekke bekken, geen spitsvondige dialogen. Blijkbaar is deze film niet aan iedereen besteed, aangezien hij maar liefst NUL (zero) sterren kreeg van De Standaard. Nu ja, de Standaard is alomgekend om steeds anders te doen dan de anderen, dus had ik de bui wel al zien hangen. Ik heb de film gezien met 5 vrienden, en allen vonden ze het een uitstekende film. Resultaat : De Standaard 0 - De vrienden van Thorgal 6 :)

Zorg dat je op tijd komt want er is een kort voorfilmpje (Hotel Chevalier) dat alle ingrediënten bevat om Darjeeling Limited ten volle te appreciëren.

[video:youtube:aO1bYukdvLI]
Drie broers die elkaar niet meer gesproken hebben sinds hun vader overleden is, besluiten samen een treinreis door Indië te ondernemen om de familiebanden terug aan te halen. Hun “spirituele tocht” ontspoort echter snel (door gebeurtenissen met pijnstillers, Indische hoestsiroop en pepperspray) en voor ze het goed en wel beseffen, staan ze helemaal alleen midden in de woestijn met elf koffers, een printer en een plastificeermachine. Op dat moment begint er een nieuw en ongepland avontuur.

Funny Games U.S.

ThorgalGewoon een goede film, die het gewoon net niet heeft. Leuk om te zien! Geen grote ergenissen ofzo
Jongens, zelden zo een cynische, gewelddadige en imorele film gezien. En hij is nog goed ook. Funny Games U.S. is een perfecte kopie van Michael Haneke's originele film (met dezelfde titel, zonder de U.S achteraan). Het enige verschil is : andere acteurs, een iets andere locatie, en natuurlijk Engels gesproken ipv Duits. Maar verder is alles bij hetzelfde gebleven: identiek dezelfde camerabewegingen, dezelfde teksten, dezelfde 'truukjes' en hetzelfde geweld. Geweld dat op geen enkel ogenblik zichtbaar is, je moet het maar kunnnen. Veel bloed, bloot en afgrijselijke situaties, maar NIETS is zichtbaar voor de toeschouwer. En langzaam blijkt dat de sympathie die je hebt voor bepaalde personen wegsmelt als sneeuw voor de zon, en de gevoelens van afschuw, onmacht, wraak en voyeurisme...perfect werden voorbereid door de regisseur, die de toeschouwer bij het handje neemt en mee de afgrond in leidt.

Dit is een film die 90% van de bioscoopgangers zullen haten...en de overige 10% zijn psychopaten :) Ik behoor dan duidelijk tot de tweede categorie.


Georg, zijn vrouw Anna en hun jonge zoon Georgie, zijn op weg naar hun buitenverblijf aan de meren. Zachte klassieke muziek in de wagen, de zon schijnt, de buren staan al in de tuin om hen te begroeten. De volgende dag zullen ze samen golfen. Alles is perfect. Het gezin heeft geen flauw besef van het vreselijke spelletje dat hen te wachten staat wanneer twee ogenschijnlijk nette jonge mannen hen om een pak eieren komen vragen

woensdag 27 mei 2009

Vantage Point

ThorgalRedelijke film, kan er gewoon meedoor. Je zou er niet voor naar de Bioscoop gaan maar gewoon thuis op de bank voor de tv bekijken
Kijk, van zulke filmen krijg ik het echt op mijn zenuwen hé. Als je de voorstukjes/trailer hebt gezien, dan ken je al de helft van de film, en ben je ook al op de hoogte van één van de grote verrassingen. Ik begrijp de makers echt niet, er is geen enkele reden om dat reeds in de trailer te verklappen. Op zich is dit geen echt slechte actiefilm, hij voldoet aan de meeste clichés van het genre. Maar als je op voorhand weet wat er met de president werkelijk gebeurd, heb je eigenlijk de film al gezien en blijft er enkel nog een snelle actiescène en 8 keer hetzelfde verhaal. Een gemiste kans. Als je ook maar één greintje plezier wil beleven aan deze film, kijk dan NIET naar de trailer.

In de actiethriller Vantage Point hebben twee geheim agenten, Thomas Barnes (Dennis Quaid) en Kent Taylor (Matthew Fox), de opdracht President Ashton (William Hurt) te beschermen op een belangrijke top over de internationale strijd tegen terreur. Wanneer President Ashton vrijwel onmiddellijk na zijn aankomst in Spanje neergeschoten wordt, volgt chaos en een aantal getuigen zullen na de aanslag met elkaar geconfronteerd worden. In de menigte bevindt zich Howard Lewis (Forest Whitaker) een Amerikaanse toerist die de historische gebeurtenis op videotape vastlegt om hem aan zijn kinderen te tonen als hij naar huis terugkeert. Er is ook Rex (Sigourney Weaver), een Amerikaanse tv-nieuwsproducer die verslag uitbrengt over de conferentie. Het is pas als we dezelfde 15 minuten vóór en
onmiddellijk na het schietincident vanuit het perspectief van de diverse getuigen volgen dat de verschrikkelijke waarheid achter de moordaanslag aan het licht komt.

El Orfanato

ThorgalLeuke, goede film. Waar je met plezier naar hebt gekeken. Hij mist net hetgene met de top.
El Orfanato is een film die ik warm kan aanbevelen. Van de makers van Pan's Labyrinth komt nu een griezelige prent die voor enkele onrustige momenten zal zorgen. Het verhaal leest als een 'gewone' horrorprent (huis is behekst) maar uiteindelijk is dit zoveel meer dan een goede griezelfilm. Geen liters bloed hier of afgerukte hoofden, maar een psychologische afdaling in de hel van je geest. En op het einde was ik zo verrast omdat ik de verklaring helemaal niet zag aankomen. Nochtans geeft de regisseur genoeg aanwijzingen om het te ontdekken. Een uitstekende film, ga hem zien als je van lekker griezelen houdt mét inhoud.

[video:youtube:_oeWGsbgJRc]
Laura is opgegroeid in een weeshuis, omringd door vreemde kinderen die ze beschouwde als broers en zussen. Nu keert ze, samen met haar man en haar 7-jarige zoontje Simon, terug om het huis van haar jeugd te restaureren. De nieuwe omgeving prikkelt de verbeelding van Simon en hij geeft zich helemaal over aan bizarre spelletjes met 'zijn vrienden'.Laura laat zich meeslepen in het universum van Simon. Ze is ervan overtuigd dat het weeshuis een zorgvuldig bewaard geheim herbergt...

dinsdag 26 mei 2009

Bienvenue chez les Ch'tis

ThorgalGewoon een goede film, die het gewoon net niet heeft. Leuk om te zien! Geen grote ergenissen ofzo
Franse komedies zijn altijd een beetje moeilijk. Ofwel zijn ze erg platvloers, ofwel gebruiken ze zo'n hoog "intelligentieniveau" dat je al een perfect tweetalige moet zijn om ze volledige te appreciëren. Persoonlijk hou ik meer van de visuele humor zoals bij Louis de Funès, maar nu en dan komt er ook een Franse film op de markt die erin slaagt om verbale humor te laten werken. En Bienvenue chez les Ch'tis is er zo eentje.

Het probleem is natuurlijk dat ik deze bij de UGC wilde zien in Brussel...en zoals zo vaak hebben ze daar geen Nederlandstalige ondertitels. En het is zeker geen gemakkelijke film, met heel veel woordspelingen, dubbele bodems, een onverstaanbaar accent en iedereen die als een waterval praat. Maar vreemd genoeg verstond ik toch het meeste, en kon je vaak afleiden waarover het ging en wat er grappig was. Conclusie: een erg geslaagde film, vol clichés over de Franstalige Vlamingen (bewoners van Frans-Vlaanderen) en de cultuurbotsing tussen het Zuiden en het Noorden van Frankrijk.
[video:youtube:Ypl0qgdAt2c]
Philippe Abrams is post-directeur in Salon-de Provence. Hij is getrouwd met Julie, wier depressieve buien hem het leven haast onmogelijk maken. Om zijn vrouw een plezier te doen probeert hij zich te laten overplaatsen naar de Côte d’Azur. Maar zijn plannetje mislukt en als straf wordt hij tewerkgesteld in Bergues, een boerendorpje in het noorden. Abrams staat allerminst te popelen om naar deze in zijn ogen verschrikkelijke regio te verhuizen, maar al snel blijkt dat het beeld dat hij van het noorden heeft, niet helemaal strookt met de werkelijkheid…